Tahsin Kerkükoğlunun söylediği gibi, İstiyorlar unutayım geçen günleri, Yarım ile geçirttiğim şen düğünleri, Bilmem nasıl unutayım birden onları, Unutamam, unutamam birden unutmam.



Evet, kardeşler, 14 TEMMUZ 1959 katliamını ve şehitleri unutmamızı istiyorlar, ama olur mu o acı günleri unutmak? Caddelerde sürüklenen, ağaçlarda asılıp etlerini kesip satılık diye arz edilen gençlerimizi unutmak olur mu? Nasıl olur unutalım hakiki milliyetçi liderlerimizi? Evet, onlar LİDER idiler, yok şimdiki kendilerini lider sayanlar. Evet, onlar hakiki lider idiler. Çünkü biribirilerini severlerdi, biribirlerini kırmazlardı. Nasıl olur ATA HAYRULLANIN tebessümünü unutalım, nasıl unutalım üç kardeşin şehit olmasını, nasıl unutalım annelerin ciğer yanmasını? Biz unutursak KERKÜK caddeleri unutmaz, bahçelerde ağaçlar unutmaz, benliğimiz unutmaz.



Unut diyorsun beğim

Ben nasıl unutayım

Şehitlerin kanını

Unutursam kahpeyim

Taş değilim insanım

Yaralanan Türkmenim

Uğruna aktı kanım

Unutamam a beğim



Evet, kardeşler, evet DOSTLAR, unutmak elde değil, akıtılan kanımızın hesabını sormak hakkımızdır, bu bir kin değil, düşmanlık değil, bu her zulma uğrayanların hakkıdır. Kimler yaptı katliamı onlar belli, nedeni de Türk olmamızdır, Türklüğe gönül vememizdir, Türkiye`nin ülkemize komşu olmasıdır ve petroldur. Keşke petrol kurusaydı, keşke Türkiye uzaaaaaak bir ülke olsaydı. Çünkü başımıza gelenler bu iki nedendir. Şimdi bazıları bana sus diyecekler, sakın dostları küstürme, onlar şimdi siyaset yapıyorlar. Kardeşler, ben siyasetten anlamam, ben gönlümün coştuğu an yazarım, ben siyaseti kendi deyimimizle “sıyasat” bilirim. İsteğim dostlarımız düşünsünler eğer dedeleri Anadolu`da değil, bizim ülkemizde yerleşselerdi ve dedelerimiz Anadolu`da yerleşselerdi halleri ne olurdu, neler neler düşünürlerdi, bize ne sitemler ederlerdi? Bırakınız şimdi biz sitem edelim, her halde bunu da bize reva görmiyecekler.



Şimdi de Kürt partileri bizden yönettikleri bölgeye katılmamızı istiyorlar. Bize bazı vazifeler arz ediyorlar ve bu tezi destekliyen bazı Türkmen olduklarını iddia edenler de vardır. Pek iyi, ama dökülen kanlarımızın hakkını nasıl ödeyeceklerini düşündülermi? Biz onlara silah kaldırmadan bizi öldürdüler, hem de nasıl da öldürmek, caddelerde sürükleyerek, ağaçlarda asıp parçalayarak öldürdüler. Hakkımızdan vaz geçmek mümkünmü? Biz bir kaç vazife için hakkımızı unutmayız ve unutmamalıyız. Bize hakkımızı versinler ancak onlarla görüşmeyi düşünebiliriz. Bana sizin ne gücünüz var ki böyle atıp tutuyorsun diyenler çıkabilir. Cevabım, gücümüz gençlerimizdedir elbette. Bir gün gençlerimizden birisi çıkar arkadaşlarıyla, biz yaşlıların yapamadıklarını yapar, milleti kuvvet kullanarak birleştirir. Çünkü bizim birleşmemiz, yalvarmakla söz anlatmakla ve demokrasi ile değil, birleşmemiz kuvvetle olur. O kuvvet de gençlerdedir, bizim gibi yaşlılarda iş yok, evet, iş yok. Eğer iş olsaydı çoktan anlaşırdık. Ey sütü temiz arslan gençlerimiz, bütün ümit sizlerdedir. Artık birleşerek tek söz olmalısınız. Yoksa sizin bizlere içinizden yuh çektiğiniz gibi gelecek nesiller sizlere yuh çekecekler.