Bilindiği üzere 23 Ekim 2011 Pazar günü Van İlimizde vicdanları sızlatacak bir deprem meydana geldi. Bölge ve özellikle Erciş İlçesi yerle bir oldu.



Van bir deprem bölgesi olmasına rağmen, yapılarda depreme dayanaklı evler yapılması gerektiği halde, her konuda olduğu gibi, denetim noksanlığı yüzünden çok katlı binalar yerle yeksan oldu. Halk can verdi. Eskiden olduğu veçhile, bu konular da da eleştiriler ve eksikler yazılacak –çizilecek ve bir yıl geçmeden aynı minval üzere, yasalar rafa kaldırılacak, usulsüz yapılanmalar sürdürülecektir.



Asıl saded’e dönersem:

Yüreği iyilik melekleriyle dop-dolu, gönlünü Kerkük’e bırakıp Anadolu ya sığınan Dr. Fuat Türkmen’den aldığım bilgilere göre;

Kerküklü 11 doktor, Van da ki din kardeşlerine yardım etmek ve yaralarının sarılmasında katkıda bulunmak için yola çıktılar..



Irak Türkmen Federasyonunun tertiplediği faaliyette Türkiye de yaşayan; Konya’dan Aydın ve Adil Bayatlı, Antalya’dan Adnan Kerküklü ve Kürşat Çavuşoğlu, Diyarbakır’dan Semra Zeynelabidin ve Yaşar Zeynelabidin, Denizli’den Galip Kerküklü, Adapazarı’ndan Munip Necip, Ankara’dan Zahit Ağaoğlu,

Görev aldılar.



Bu Doktorları tebrik ediyorum. Dostluğun ve kardeşliğin örnek misalini verdiler.

Kardeş kardeşi atmış, yar başında tutmuş.

Dost, kara günde belli olur.





Ünlü Ozan Âşık Veysel, “Dost dost diye nicesine sarıldım.

Benim sadık yârim kara topraktır.” Derken bu dünyanın bir gerçeğine parmak basıyordu.

Netice olarak, A. T. O. dan şu mısralarla yazımı noktalıyorum.



Seni bilmez, seni görmez, seni duymaz yüreğim.

Sen ağla da Kanlı Kerkük, ben günahkar güleyim..

Gece bitmez, seher gelmez, gün ışımaz kim demiş?

Kim demiş ki,”Bu yaralar iflah olmaz” bileyim!





Xxx



Güneşi görmeyen gözler ne bilsin?

Ne bilsin ışığın buzda raksını…

Kerkük bir türküdür, dudaklarım da…

Almış yüreğine, Türk’ün Harsını!...



MEHMET KÖYLÜOĞLU- 25.10.2011-ANTALYA