BAŞKENT GÜNLÜĞÜ / NECDET SİVASLI

e.mail: necdetes@mynet.com

“HÜKÜMET AĞLAMA YERİ

DEĞİLDİR…”



“Açılım süreci” ile başlayan dönem içinde PKK’nın ülkeyi terk etmesi,

sınır dışına çekilmesi ön görülmüştü. Terör örgütü silah bırakacak,

hiçbir eylem içine girmeyecek, silahlar susacaktı. Analar artık

ağlamayacak, şehitler gelmeyecek, kardeşlik ve barış ortamı da

sağlanacaktı. Kamuoyu ile paylaşılan bilgiler içinde bunların olduğunu

hepimiz biliyoruz.



Bu ülkede yaşayan hiç kimse kan dökülmesini istemez. Ülkenin bölünüp

parçalanmasının da karşısındadır. Ancak, “Açılım” konusu gündeme

geldiğinde o zamanlar yazdığımız yazılarda kesinlikle PKK’ya

güvenilemeyeceğine değinmiş ve “PKK silah bırakmaz, sınır dışına

çekilmez, üstelik eskisinden daha da güçlü hale gelir” demiştik.



“Açılım” ile terör örgütüne geniş saha açıldı. Öcalan ile yapılan

görüşmeler hızlandırıldı. Güneydoğu, adeta Türkiye’den koparılmış

konuma getirildi. Gösteriler, sloganlar, yasa dışı eylemler arttı.

Güvenlik güçleri yasal olmayan bazı olaylara “açılıma zarar gelmesin,

ortam ısınmasın” gerekçesi ile müdahale bile etmedi. Ortamı boş bulan

terör örgütü ve yandaşları azdıkça da azdılar.



Kendi güvenlik birimlerini oluşturdular. Yol kesip, kimlik kontrolü

yapmaya başladılar. Güneydoğu’da bazı noktalara yapılamakta olan

karakolların yapım çalışmalarını engellediler, müdahale eden güvenlik

güçleri ile çatıştılar. Asker, öğretmen, mühendis ve çalışan

kaçırdılar. Özetle terör estirdiler. Eğer bunlara müdahale edilmiş

olsa, belki de bugüne kadar görülmemiş bir çatışma ortamı yaşanacaktı.



Yazımızın başında değindiğimiz gibi, PKK silah bırakmadı, sınır dışına

çekilmedi. Bu konular çok tartışıldı ama sonuç değişmedi. Bizi

yönetenler “Barış için PKK’lıların silah bırakması, sınır dışına

çekilmesi şarttır. Yoksa gereği yapılacaktır” açıklamaları da havada

kaldı. Güneydoğu’yu kaçakçılık başta olmak üzere hemen her türlü yasa

dışı işlerde kullanan terör örgütü ve yandaşları, müdahalelere de

çatışmaya girerek karşılık veriyor.



Terör örgütü, silah bırakmadığı, sınır dışına çekilmediği gibi,

bölgede daha da güçlendi. “Barış süreci” ile başlayan dönemden bugüne

kadar 2500 çocuğun PKK tarafından kaçırıldığı tespit edilmiş. Şimdi

Diyarbakır’da çocukları kaçırılan anneler devletten yardım istiyor ve

“Çocuklarımızı geri getirin” diyor. Korkudan çocukları kaçırılan bazı

ailelerin seslerini çıkaramadıkları da söyleniyor. Bazı aileler ise

kendi rızaları ile çocuklarını örgüte göndermiş. Başbakan ise

HDP’lilere çağrı yapıyor. “Kaçırılan çocukların yerini biliyorsunuz

onları geri getirin” diyor. Hükümet çaresiz kalmamalıdır, terör

örgütüne karşı gereği neyse o yapılmalıdır. PKK’nın siyasi

uzantılarından yardım istemek ve beklemek neyin ifadesidir?



Başbakan’ın bu çağrısının büyük yankı uyandırdığını, muhalefet ve

kamuoyunca da tepki ile karşılandığını gördük. MHP “Devlet yok, millet

çaresiz. HDP’den yardım isteyen Başbakan ya aciz ya da işbirlikçidir”

diyor. CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu”Hükümet ağlama yeri değildir”

diye çıkış yapıyor. Açıklamasını ““Hükümet ağlama yeri değildir. Nasıl

bir Başbakan ki yasadışı bir örgütten yardım istiyor. Allah aşkına bu

ülkeyi kim yönetiyor? Küçücük çocuklar kaçırılıyor. CHP olarak biz

Diyarbakır’da kurulan çadıra gittik. Milletvekillerimiz gitti,

ailelere destek verdiler. Küçük çocukların kaçırılması suçtur” diye

sürdürüyor.



Ortaya çıkan tabloya baktığımızda görüntünün endişe verici olduğunu

görüyoruz. Gelişmeler Güneydoğu’nun terör örgütüne teslim edildiğini

gösteriyor. Zaten son günlerde yapılan yorumlarda ve açıklamalarda da

bu konuya vurgu yapılıyor. Özetle “Süreç nereye?” deniliyor. Yol kesip

kimlik kontrolü yapan, adam kaçıran, şantiye basıp iş makinelerini ve

araçları ateşe veren, dağları taşları sözde Kürt Devleti bayrakları

ile donatan, Öcalan posterleri ile destekleyen PKK’nın bu eylemleri

çözüm ve barış sürecinin seyir ve gidişini sorgulatmayacak mı?



PKK’nın eylemleri artık endişe vermeye başladı. Doğu ve Güneydoğu

halkının bile bundan son derece rahatsız olduğunu görüyoruz. Kamuoyu

ise artık dikkatlerini Güneydoğu’ya çevirmiş durumda. Hükümet

olanların, son derece önemsediğimiz bu konunun üzerine gitmesi ve

kamuoyunu rahatlatacak adımları atması gerekiyor. Başbakan “B ve C

planlarımız var, onları devreye sokacağız” diyor. Daha ne olması

gerekiyor,daha ne bekleniyor ki?

e.mail: necdetbuluz@gmail.com

necdetes@mynet.com