Atsız Ata’nın mücadeleli, fırtınalı ve her saniyesiyle hakkı verilmiş hayatını bilmeyen yoktur. Vardır var olmasına da ruhen yok sayılırlar. Fikir yapısı da buzdağının görünen kısmı kadar olsa da biz Turan Sevdalıları tarafından bilinmektedir. Ama Edebiyatçı Atsız, diğer yönleri birer renk olsa, renkler için de soluktur. Ancak Atsız Ata’nın fikirleri kadar değerli, karakteri kadar vakarlı bir de edebiyatçı kimliği vardır.

Roman ve şiiri herkes yazabilir; fakat yazdıklarıyla milyonlarca genci harekete geçirip, bir düşünce akımı yaratarak yaşadığı döneme damgasını vurmak güç iştir.1 Bu, öyle bir kimliktir ki hayatın, mücadelenin, davanın ve aşkın ânında bizimledir. Fikirlerimize, duygularımıza ayna tutar, ışık olur.

Düşününüz, bugün hangi Türk, olan biteni izlese, yorumlasa şu dizeler2 akla gelmez?

“Od düşmüş gönlüme

Söndür de derdine yan

Muhânne yolu kesmiş

Çöldeki merdine yan

Yarınlar kalleş dolu

Mert olan her düne yan.”

Hasretin içimizi yakıp kavurduğu, kavuşulmayacak bir sevgilinin hayaline dalarken gözlerimiz, bir ânı gün, günü ömür eden sancılar çekerken “Yalnızım ne kadar aranıp dursam / Başucumda seni bulamıyorum. ”diye başlayan “Sesleniş” şiiri dökülmez mi dudaklarımızdan?

“Bozkurtlar”ı okuyup da Turan’ı ayıran sınırları silip atmak istemeyen, kırk birinci çeri de ben olsaydım diye düşünmeyene Türk denir mi, bunlara Türk demek Kür Şad’ın kemiklerini sızlatmaz mı? Kür Şad’ın ölümünü hüzünle değil gururla okumak, çağlar öncesine gidip hayali kılıçlar savurmak, canlar vermek de elbet Türklüğün şanındandır.

“Dalkavuklar” gecesini okuyup bazı şeyler hiç değişmiyor diye acı bir tebessüm siz de etmişsinizdir mutlaka. “Z Vitamini”ni okuyup kahkahalarını tutabilen var mıdır acaba?

“Deli Kurt”ta Murat Beğ’e padişahlık “Ruh Adam”da Selim Beğ’e kurtarıcılık yakıştıranlar da az değildir, mutlaka.

Ama onun edebi kişiliğinin, sanat anlayışının bir yönü daha vardır. “Milliyetçi dergiler ortalığı kapladıktan sonra, o paçavra gibi komünist şiirleri(!) ortalıkta azaldı. Bir de şu caz denilen zenci musikisi, balo denilen Avrupa rezaleti, bar denilen Amerikan kepâzeliği kalksa, hele şu tercüme kanunlar yerine millî örf ve ahlâkımızdan alınmış yasalar yapılsa, yani tam manasıyla milli olsak ne olur biliyor musunuz? “3

Tek tek nasıl yazmalı, nasıl sığdırmalı sınırlı satırlara? Atsız, her kelimesiyle bizi yazmıştır. Coşkumuzla, hüznümüzle, umudumuzla, kavgamızla… Atsız, öldü sananlara bu eserler, tekrar tekrar yapılan baskılarıyla en güzel cevaptır. Edebiyatçı Atsız, Öğretmen Atsız, fikir adamı Atsız ama her şeyden önce Türkçü Atsız. Bize düşen onun fikirlerini ve mücadelesini anlamak, anlatmak, Turan yolunda yürümek.

“Dayanılmaz olsa da Atsız Beğ’in acısı

Ulu Tanrı’ya şükür yine toy var, Turan var.”4





KAYNAKÇA

1) nihal-atsiz.com

2) Dosta Sesleniş şiiri

3) Gençlik ve Ahlak, H. Nihal Atsız

4) Atsız Tanrıdağı’nda, Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu