Geçen hafta bu sütunda yayınladığım ‘O Gün O Meşhur Rüzgâr Esmeseydi’ başlıklı yazıma (www.turansam.org/makale.php?id=5916 ) bazı okuyucularımız yorum göndermişler. Bunlardan övgü olanlar hariç, birkaçını, sadece gramer hatalarını düzelterek, aynen yayınlıyorum:



28 Şubat gibi "kara leke" bir gün hakkında benimde söyleyeceklerim var elbette.

Affınıza sığınarak bir kaç görüşümü sizinle paylaşmak istiyorum. Öncelikle 28 Şubat ve daha önceki kara günleri Atatürkçülerin üzerine yıkmak yanlıştır. Bunu yapanların Atatürk adına yaptıklarını söylemeleri ise talihsizliğin ve aptallığın daniskasıdır. Bu söylemler bu milleti Atatürk'ten soğutmaktan başka bir işe yaramamıştır. Atatürk'ün asker kökenli olması onun askeri dikte yanlısı olduğunu göstermez. Ki Atatürk'ün İttihat Terakki'den ayrılma sebebi asker birisinin sivil siyaset yapmasının yanlış olduğu düşüncesi olduğunu, aynı zamanda yeni Türkiye Cumhuriyeti döneminde Atatürk'ün yalnızca iki kez askeri üniforma giydiği, bunlardan biri İtalya ile gerilen ilişkilerde İtalya Cumhurbaşkanı'na diplomatik mesaj verme, diğeri ise gazetecilerin isteği üzerine poz vermek amaçlı giydiği tarihi bir gerçektir.

Şimdi izninizle devam etmek istiyorum ki 28 Şubat'ta o gün yaşanmasaydı neler olurdu?

Her liberal sistemde olduğu gibi işini daha iyi yapanlar kötü yapanlara tercih edilirdi. Yani sizin dediğiniz gibi Mesut Yılmaz silinir giderdi.

Demokratik Açılım gibi benim adına "çözülme" dediğim süreç gerçekleşmezdi. Çünkü Erbakan Hoca Milli Görüş gömleğini çıkartmazdı.

Yine Erbakan olsaydı "belki" ülkenin dört bir yanı duble yol olmazdı ancak bacaları tüten "milli" fabrikalar olabilirdi...

O gün o rüzgâr esmeseydi bugün AKP olmazdı ve dolayısıyla daha özgürlükçü bir dünya olabilir miydi bilinmez ancak daha özgür medya olabilirdi...

50 yıllık Uğur Dündar'lar piyasadan silinirken gökten zembille inen Rasim Ozan Kütahyalı'lar olmazdı...

Oysaki bizim hem Uğur Dündar'a, hem Mehmet Baransu'ya ihtiyacımız var. Ancak böyle daha özgürlükçü olabiliriz.

Sizin de dediğiniz gibi Türkiye'de açılıma ihtiyaç olmazdı. Çünkü biz 36 etnik köken bilmezdik. Benim apartmanda en sevdiğim komşumuz Tunceli'li Alevi komşuydu. O günlerde ben çocuktum tabi. Ancak annemden babamdan hiç "Onlar Kürt, onlar Alevi" duymadım. Çünkü bilinmezdi böyle şeyler...

Cem Uzan'ın saltanatı biter miydi tartışılır, ancak eğer gerçekten adil ve düzgün bir düzen kurulsaydı Cem Uzan'ın saltanatı biterken Cüneyd Zapsu'lar zenginleşemezdi. Alaattin Çakıcı gibi kendini Reis sanan zavallılar hangi bankayı kime vereceğinin (Türkbank) kararını veremiyor belki bugün, ancak Okyanus Ötesinin de iki dudağının arasında olmazdık belki...

Hayatı boyunca parlamenter ve genel müdür olmayı aklından bile geçirmeyen insanlar oluyordu önceden, tıpkı bugün olduğu gibi. Ancak hiç Atatürk düşmanlığını açıktan açığa vuran, kinini kusan Mümtazer Türköne, Atatürk Dil Tarih Kurumu Başkanı olabilir miydi?

Eleştirdiğimiz Demirel yıllar önce Sakarya'ya geldiğinde Toyota fabrikası için halk istememiş. Demirel'de "Yahu biz size araba diyoruz siz iki kilo buğdaydan bahsediyorsunuz!" diyerek halkı kandırmış. Ve birinci sınıf tarım arazisi bugün Toyota fabrikası. Yani bugün olduğu gibi, "Otomotivde ihracat şampiyonuyuz!" diyerek kandırıldığımız gibi. Hangi otomobilde? Hangi markamızla? Yani diyeceğim o ki; o kara günde bir taraf özgürlük naraları atıyordu bugün karşı taraf. Peki, bu işin sonu nereye?

Yarının ne olacağı bilinmez. Ya karşı görüşten biri gelir de intikam alma amacı güderse? Bu vatandaşa yazık değil mi?

Haddimi bilmeden aştıysam affınıza sığınıyorum hocam. Maksadımı aştıysam peşinen özür dilerim... (C. Özkan)



***

HAKLISIN HOCAM… Hocam yazdıklarınıza virgülüne kadar katılıyorum. Ancak, izninizle, benim de birkaç ilavem olacak.

— Türkiye’nin Başbakanı Büyük Orta Doğu (BOP) eş-başkanı olamayacaktı,

— Irakta bir milyon(1.000.000) Müslüman kadının ırzına geçilemeyecekti,

— Afganistan işgal edilemezdi,

— Zina suç olmaktan çıkarılamazdı,

— Hutbede "Allah katında Din İslam’dır" lafzı yasaklanamazdı,

— ‘Paranın rengi yoktur" diyerek haramla helal birbirine karıştırılamazdı,

— İslamcı geçinenler etnik kavmiyetçi olmazdı,

— Paranın ve gücün insanları nasıl bozduğunu bilemezdik. (K. ABALI)



***

Ya kaybettiklerimiz, ya kaybettiklerimiz hocam. Zina suç olmaktan çıktı. İdam kaldırıldı. Vatan toprağı satıldı. Irak işgal edildi. Yüz binlerce Müslüman kadına tecavüz edildi. Irak bölündü. Kuzeyinde bize bela bir terör devleti kuruldu. Teröristler tanındı, muhatap alındı. Ülkede ayrışma zirve yaptı. Domuz eti kasaplık et sınıfına dâhil edildi. Fener özerk olma yolunda çığ gibi yol aldı. Fenere eski mallar iade edildi. Özelleştirme ile milli varlığımız yabancılara satıldı. Zengine bedelli çıktı. Şike yasası çıktı. İsrail’i koruyacak füze kalkanı geldi. Patriotla geldi. İsrail 9 kardeşimizi katletti. Gazze yerle bir edildi. Suriye önce kardeş, sonra düşman edildi. Nato’nun ne işi var Libya’da dendi, ama ARKASINDAN ARKADAN VURULDU. Mısıra laiklik ihracı yapıldı. one minute dendi, sonra ben moderatöre dedim dendi. Bir avuç İsrail’e ve bir avuç Ermenistan’a teslim olundu. Daha sayalım mı? Biliyorum, gazeteniz bunlara yayınlamaz ama ben vazifemi yaptım. Takdir Hak'kın.(T. Kumraloğlu)

***

Kula belâ gelmez, Hak yazmayınca / Hak, belâ yazmaz, kul azmayınca.

Hak, kuldan intikam kul ile alır / Dini irfan bilmeyen, bunu kul etti sanır.

(S. Saika)