Üretmek..!









Faydalı ve topluma yararlı maddesel veya, fikirsel düşünceler geliştirip, toplumun yaşayışı kolaylaştırmak. Kabaca bu şekilde izah edilebilir.





Peki, üretemeyenler ne yaparlar ?





Üretemeyenler, üretilmiş olanı tüketirler...!





Düşünsel olarak bir konu hakkında bilgi sahibi olmadan, konunun detaylarına inmeden, konu hakkında eleştiri (Fikir Beyanı) n da bulunmak, abestle iştigal olarak değerlendirilir.

Üretmek için, ham madde, işlenecek yer, üretimin servis edileceği alıcı kitle gerekli.





Düşünsel ve inançsal olarak, Ya da milli mefkure ideolojileri izerine fikir birliği yapan kesimlerde, ne yazıkki ham madde olarak kullanılacak bilgi çok az.

Üretim yeri olarak düşünce dünyamızı kabul eder isek, besleneceği, üretimde kullanacağı ana donelere ihtiyaçlar vardır. Bu ham madde olarak gördüğümüz donelerin tümüne “BİLGİ “ denilir.





Bilgiden yoksun bir zihin, yanlışlar yapacak, görsel olarak doğru görünen içeriği ceviz kabuğunu doldurmayacak kesim ve akılcı bir şekilde sistematik inşaa edilen kesimlerin mürit-partizanı olacaklardır.





Bu kaçınılmaz bir gerçektir. Lakin Milli Töreye Terstir.





İnanç ve milli mefkure tabanlı düşünce hayatımızda, düşüncelerimizi maniple eden, düşünmememiz için kendini altın tepside topluma servis eden sistem yer almaktadır. Bu sistemin amacı bağımlı zavallılar ile emir komutla kitlesel bir şekilde hareket eden bir toplum yapısı oluşturur.





Kendi çıkarları ile ekonomik-stratejik konumları için toplumu kullanmak için hazır konumda tutarlar.





Tüm bu yapılanmaya karşı durmanın tek bir çaresi vardır. Eğer ki kişi kendisini kullandırmamak, kula kul olmamak istiyor, inancını doğru şekilde ifa etmek istiyor ise. Cisim olarak, dışşal bilgi yerine. Beynen bilgili olup, zihin aydınlanmasını tamamlaması şart ve gereklidir.





Zihin aydınlanmasının temel ilk kuralı, Kültürel, tarihsel, sanatsal, İnançsal olarak, kendi zihnini bir başkasına emanet etmeden, bilimsel nitelikli iletişim sistemini kullanarak bilgi depolamakta yatmaktadır “OKUMAK”.





İnaçsal olarakta, ilk emir telaki edilen “OKU” olmuştur.





Lakin zihni tembellik ve zevk safa, tüm bu “Bilgilenme Sürecine” engeldir. Sistem ve sistemin ekonomik taşeronları, okuyup düşünecek değil, tüketip itaat edecek kişisel toplum istemektedirler.

Ülkelerde ki eğitim sistemleri ve okulların geneli bir fabrika modeli olarak, eğitimdeki hafızaların bilinç altına bu konuları genelde kazımaktadır.

Kişisel gelişim ve istekle, tüm bu olumsuzlukları değiştire bilir, hatta bu günden itibaren, sistem içerisinde kişi formatlayan TV.Gazeteler yerine, Kitap Dergi, gerçek insanlar ile sosyalleşe biliriz. Kısa zamanda hem hayatımızda hemde çevremizdeki değişiklik ile beraber, fikirsel üretim merkezimiz olan zihnimizde de, inançsal, kültürel, insalcıl gelişimlere şehit oluruz.

Gelecek hafızamız olan gençlerimizi, siyasi ideoloji ile inançsal ideoloji başlığı altında görünüşte hoş olan, sonradan köle konumun da hizmet ettiren bu etkenlerden uzak tutmalıyız.

Zihnimiz bir fabrika, bu fabrikayı yerli ve milli ham medde ile doldurup işlemeliyiz ki.





Töreye Layık Olalım.





Saygılarımla







Emrah BEKCİ

Araştırmacı Yazar