Neden hep vagon muhabbetinin muhatabıyız. Neden ha neden? Tezkere sonrası yine bu konuşulur oldu?



Biz ki aksiyonuz, tepeden tırnağa aksiyon... Adımızdan belli değil mi bu?



Biz Ülkücü Hareket değil miyiz, Milliyetçi Hareket değil miyiz??? Hareket bizimle anlam bulmuş bir kelime değil mi? Hatta biz, inandığımız fikriyata ilişkin konuşurken " hareketin geleceği" yada “bizim hareketimiz” diye başlamaz mıyız cümlelere?



Peki neden bize kah CHP’nin, kah AKP’nin vagonu muamelesi yapılıyor. 3.parti olmanın dayanılmaz kompleksi midir bu? Sanmıyorum. Bu, tavır belirleyememekten yada belirlenen tavrın Türk Milleti adına Türk Ülkücülerince ortaya koyulduğunun ağırlığının hissettirilememesinden kaynaklanmaktadır. Bu da olsa olsa reaksiyonlara bağlı kalışımızdandır.



Daha açık ifadesiyle AKP bir hamle yapacak biz bu hamle karşısında CHP’nin tutumuna sarılırsak CHP’nin, AKP’nin dümen suyunda olursak AKP’nin vagonu olmakla itham edileceğiz. Yok böyle bir düzen, yok böyle bir siyaset. Milliyetçi Hareket ve Ülkücü Kadrolar her türlü mesele karşısında en makul ve anlamlı tavrı belirleyecek ferasete ve güce sahiptirler. Yeter ki bu kadrolar, hareketin özündeki cevheri ortaya dökebilsinler.



Türkiye’nin en köklü siyasi hareketi, en güçlü teşkilatına böyle sığ bir yakıştırma yapmak haksızlıktan öte hadsizliktir. 5 bin şehit vermiş bir davayı, basit, amiyane tabirlerle aşağılamak hiç kimsenin haddi değildir.



Benim ve dahi bir çok gönüldaşımın sıkça karşılaştığı bu vagon muhabbeti, bed sesli baykuşlarca seslendirilmeye devam ediyor. Ülkücü Hareketin yönetim kadrosu, bu bed sesli koroyu susturup, ülkücü tavır takınıncaya kadar da bu sesleri duymaya devam edeceğiz. Bu bed sesli koro, bozkurdu olmayan dağda çakal ürümesini hatırlatıyor bana.



Bu nedenle Milliyetçi Hareket’te bir değişim gerektiğine inanıyorum. Kadroların yeniden umut bulacağı, teşkilatların heyecanlanacağı ve yeniden gönül seferberliğine çıkmaya hazır hale geleceği bir öze dönüş istiyorum. Bu gün “kelebek etkisi” ile dalga dalga yayılan ve büyüyen değişim isteği, Milliyetçi Hareketin mensuplarının “millete hizmet etme aşkı” ve ülkücü kadroların “iktidar arzusunun” yansımasıdır.



Dalga dalga büyüyen ve gürleşen, “öze dönüş için değişim” isteği gerçekleştiğinde Türk Ülkücülerine vagon diyenlerin, küresel emperyalizmin lokomotifinde motor yağı olduğunu tüm dünya görecektir.



Not: 4 Ekim 1978’de uğradığı silahlı saldırı sonucu şehit düşen MHP İstanbul İl Başkanı Recep Haşatlı’yı saygı ve şükranla anıyorum. Ruhu şad, mekanı cennet olsun.









Selam ile



Tanrı Türk’e Yar Olsun!



Ruhi Özmen



04.10.2012