Tarihte Atinalılar yüzünden maruz kaldığı hakaretleri unutmamak için, masaya her oturduğunda birinin gelip kulağına, ‘’Efendim, Atinalıları hatırlayın!’’ demesini emreden II-Darius, günümüzde devleti idare eden erklere 2400 yıl evvel önemli bir nasihat bırakmıştır bu hatıratı ile.



Tarihsel geçmişimizde milli devlet kuran biz Türkler, her defasında düşmanlarımızın isimlerini unuttuk, unuttukça da ihanet çemberi içerisinde gark olduk.



Selçuklu öncesi, Bilge Kaan’ın nasihatini göz ardı ettik, güzel çekik gözlü Çin’li Huriler ve İpek kumaşlar ile milletin, hem kaderini hem de kendini değişti yönetenler.



Daha sonra Selçuklu Devleti ve Anadolu’ya göç ettik. Nizam ve Alem dedik, aslı unuttuk, Vezir Nizamülmülk ile Bağdat ta Türkçe’yi Farsça ile değiştirdik.



İyi Halt Ettik…!



Karamanoğlu Mehmet Bey’in buruğunu unuttuk, ne Kaşgarlı Mahmut’u, ne de Yusuf Has Hacib’i tanıdık.



Mevlana o vakitler Acemce (Farsça) yazdı buyurdu, şükür ki, Türkmen Kocası Yunus EMRE feryadı duydu, imdada yetişti yine ucundan sıyırdık, dizelerde nasihatler verdi, kaçı aklımızda yine unuttuk-unutuyoruz.



Gazi ve Ahi Baba Şeyh Edebali, Otman Bey’e (Osman Bey) nasihat etti dualar ile, Gazi Osman Bey tuttu nasihati.Lakin Bizans entrika ve Helen Hurileri yine aklını aldı devleti yönetenlerin.



Unuttuk, Gazi Ahi Baba Şeyh Edebali’nin nasihatlerini.



Nasihat tanımaz yakın zaman atalarımızın başında devleti idare eden zerzevat yöneticiler, Yaşlı İmparatorluk Osmanlının ve dolayısı ile Türk Milletinin boynuna ilmek geçirdi.



19 asrın başında boynunda ip bulunan, asılmakta olan ecdadın sehpasını düşman tam tekmelerken, yetişti bir evlat.



Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK.



Ülkeyi yönetenlerin ata nasihatı dinlemediği erkler yüzünden, yediği kazıkların toplamı diz boyu olan Türk Milleti, ATATÜRK’e teslim etti kaderini.



Son bir şans vardı kapıda özgürlük ve bağımsızlık, kalvinizm zihniyetine teslim olmayacaktı.



Gençliğe nasihat etti ATATÜRK, ‘’ Ne Mutlu Türküm Diyene’’ dedi.



Unuttuk nasihatleri,…



Hatırlattı Millet her seferinde ilahi bir terennümle fısıldayarak kulağına idarecilerin, düşmanın adını.



Lakin anlamıyor bu zerzevatlar ne dostunu ne düşmanını.



Sanırın ata yadigarı ‘’Osmanlı Tokadı’’ kaldı, enseye indimi herhalde gelirler kendilerine….Titrerler mi ne dersiniz ?



Saygıyla



Emrah BEKCİ

Araştırmacı Yazar