Geçtiğimiz gün “bizde çocuklarımızı Muratağa’ya, Atlılar’a, Sandallar’a götürelim” başlıklı yazıma çeşitli yorumlar gelmiş. Yorumculardan biri sözlerimi “zehirlemek” olarak nitelendirmiş. Bir diğeri ise “sen kendi çocuklarını götür, benimkileri götürme” demiş.

Elbette herkesin görüşü kendine ancak Rumlara bir fiskecik bir şey söylediğimizde hemen ayağa kalkanların niçin bu denli reaksiyoner çizgide olduklarını sormak zorundayım.

Bu kişilerin proaktif çizgiye geçiş süreci başlatma konusunda geç kalmamalarını dileyerek Rum Yunan oyunlarını hatırlatmalara devam edeceğim.

Kusura bakmayın ama sizin cansiperane bir şekilde kol kanat gerdiğiniz Rum dostlarınız size kendiyle eşit yaşam hakkı vermeyi düşünmüyor. Şayet birlikte olacaksanız, statünüz azınlık. Allahtan bu konuda ikiyüzlülük yaptıkları yok. Rum yönetimi başkanı Dimitris Hristofyas “Türkler Maronit ve diğer yabancılardan daha fazla hak alamazlar” demişti günün birinde. Gerçi politika bu; tükürdüğünü yalamak zorunda kaldı ama yine de söz ağızdan çıkmış ve kayıtlara geçmiş oldu.

Siz istediğiniz kadar “ben farklıyım, sürüden ayrıyım” deyin, Türk’sünüz.

Ve Batı için Doğu ve Türk hâlâ barbar!

Doğu barbar olduğu için (!) Müslümanlar katledilirken pek ses çıkmaz Batılılardan.

Ne var ki Yahudi ve Hıristiyanlar savaşta bile ölürse soykırım olur. Bunun en çarpıcı örneklerinden birisi Ermeni, Rum ve Süryanilerle ilgili olarak ortaya sürülen soykırım iddialarıdır. Bu bağlamda Anadolu'daki milli kurtuluş savaşı, Yahudi ve Hıristiyanlara göre bir soykırımlar dizisidir. Türkiye'de genellikle tartışılan Ermeni Meselesi olmakla birlikte, uluslar arası arenada Rum/Pontus ve Süryani konuları da ortaya sürülmek istenmektedir.

Bu mantığa göre 1974 Mutlu Barış Harekatı işgaldir. Ancak 1957’den 1974’e kadar olan kısım hiç konuşulmaz. Evlerinden alınıp götürülen babaların ölüsü bile bulunamazken, otobüsler, arabalar içindekilerle birlikte toplu mezarlara gömülürken ses çıkarmayan batı şimdi Rum ağzıyla konuşup “yüksek düzeyli strateji” kontenjanından bize 1974’ün hesabını sorabilir.

Strateji dedik ya; Ne de olsa Güney Kıbrıs dünyanın enerji dağıtım merkezi rolünü pekiştirmekle meşgul. Gaz bulundu, çıkarıldı, iş dağıtıma geldi! Dolayısıyla komşu çok popüler bu aralar.

Ne diyorduk; Niyetimiz elbette kin ve nifak tohumları ekmek değil ancak başımıza örülen çorapları görüp ona göre hareket etmemiz de aklın nişanesi. Yüzünüze vurduğum için kusura bakmayın ama Rum sizi istemiyor. Hem de hiç istemiyor.

Netice itibarıyla kin bize değil, Rumlara özgü bir haleti ruhiye. Bizim düşüncemiz, Kıbrıs sorununun çözümü esnasında Rum’un bu özelliğinin dikkate alınması, geçmişten ders çıkarılması, Rum’un iyi kollanıp, ülkemizin temel hak ve menfaatleri göz önüne alınarak kalıcı bir barışın sağlanması.



(Küçük bir bilgi: Reaksiyonlarıyla ya da tepkileriyle yaşayan insanların, karar anlarında seçme özgürlükleri yoktur. Koşullara, koşullanmalara duygusal tepkileriyle davranırlar. Proaktif insanlar ise bu seçme özgürlüklerini başarıyla kullanan insanlardır.)