BAŞKENT GÜNLÜĞÜ / NECDET SİVASLI



e.mail: necdetes@mynet.com



ÖNCE, EVİNDEKİ YANGINI



SÖNDÜRECEKSİN…



Etrafımız ateş çemberi içinde. Suriye’deki iç çatışmaların boyutunun her geçen gün arttığını izliyoruz. Suriye’nin Kuzey bölgelerinin Kürt gruplarının eline geçmesi, sınırımız boyunda bizi daha çok tehlikenin beklediğinin de göstergesi olarak değerlendiriliyor. Bunun yanında PKK terör örgütünün Şemdinli’de başlattığı çatışmalar, başka bölgelere de yayılmaya başladı. Bu satırlar yazılırken, 20 gündür bölgede çatışmaların sürdüğü ve ateş çemberinin içten içe bizi de yakmaya başladığını görüyoruz.



Bakınız, etrafımızdaki yangının büyüyeceğini düşünen ülkeler bile harekete geçtiler. Fransa, aldığı bir kararla Ürdün’e, Suriye sınırına asker gönderecek. İran, Suriye’deki rejimin düşmesine izin vermeyeceklerini açıklıyor. Irak ordusu ile Barzani’nin peşmergeleri neredeyse çatışma noktasına geldi. Hatay’ın içten içe fokurdamaya başladığını da gözlemliyoruz. Sınır boylarımız her an patlamaya hazır bombaya dönüşmüş durumda bulunuyor.



PKK’NIN HEDEFİ: KURTARILMIŞ BÖLGE



Çevremizdeki olaylar ve Suriye’deki durum, PKK’ya adeta cesaret verdi. İyi eğitilmiş PKK militanlarının gruplar halinde Türkiye’ye sızarak eylemlerini kesintisiz sürdürme kararı almaları da ayrıca masaya yatırılması gereken bir konu olarak karşımızda duruyor.



PKK’nın stratejileri de birer birer çözülüyor. Terör örgütü, Kuzey Irak’ta bulunan hattını kuzeye doğru çekerek hattı Yüksekova Hakkâri çizgisine getirmek istiyor. Şemdinli “Kurtarılmış Bölge” elde edilmesi bu açıdan önemli görülüyor. Güvenlik güçlerine karşı cephe açarak çarpışması da buna bağlanıyor. PKK’nın bu savaşı kazanması mümkün değil,ancak Türkiye’yi köşeye sıkıştırma açısından bu mücadele kendileri açısından önem taşıyor.



Bu noktada unutulmaması gereken bir konu şudur:



Hakkâri, PKK’nın altyapısını oluşturduğu, halkını yanına çektiği, bol miktarda silah ve mühimmat depoladığı bir yerdir. Zaten yıllardır, Hakkâri’nin PKK tarafından “Kurtarılmış Bölge” olduğu da söyleniyor. Güvenlik güçlerinin, bu bölgedeki bazı noktalara giremediğinin de altı çiziliyor. PKK’nın, Hakkâri’de yaşayan her sivili, KCK’nın da desteği ile kendisine yardım ve destek çıkabilecek konuma getirdiği de biliniyor. Zaten terör örgütü, yörede böyle bir destek alamamış olsa, tutunabilir mi?



“HAKKÂRİ ELDEN ÇIKTI”



Biz, bu konuda daha önce yazdığımız yazılarda, Hakkâri’nin PKK’nın Türkiye’deki en büyük üssü olduğuna değinmiş ve bölgenin kontrolünün de terör örgütünün elinde bulunduğunun iddia edildiğini sütunlarımıza taşımıştık. Nitekim geçenlerde HEPAR Genel Başkanı Osman Pamukoğlu, bir TV programındaki söyleşisinde de Hakkâri ile ilgili olarak şu vurgulamayı yaptı:



“ Türkiye’de eksiklik siyasi, ekonomik ve askeri olarak bağımsız olmamasıdır. Biz, camide namaz kılıp, kilisede mum yakıyoruz. Bizim durumumuz o. Ben, iki yıl önce “Hakkâri elden çıktı” diyordum. Şimdi bakın Hakkâri’yi konuşuyoruz. Bu terör olayları anayasa çalışmaları ile doruğa çıkacak. Bu hükümeti götürecek olan, büyük sıkıntıya sokacak olan, parçalayacak olan bu olay olacaktır. Ben şimdiye kadar Türkiye Cumhuriyeti’nin çepeçevre sıkıştırıldığını ilk kez görüyorum. Ne Yunan, ne Bulgar, Türkiye Cumhuriyeti’nin bu kadar tehdit altında olduğunu ben görmedim. Özellikle Hakkâri ve Şırnak Bölgesinde olağanüstü hal zamanı gelmiştir, daha ne duruluyor?”



ÖNCE İÇİMİZDEKİ YANGINI SÖNDÜRELİM



Yangın görüldüğü gibi içimizde etrafa yayılıyor. Gerek Başbakan Erdoğan, gerekse Dışişleri Bakanı Davutoğlu, sanki içeride hiçbir şey yokmuş gibi halen Suriye ile yatıp, Suriye ile kalkıyorlar. Esad’ı devirmek için en önlerde bulunuyoruz. Hâlbuki Esad’ı devirmeye uğraşanlar, bütün bölgeyi ateşin içine atmakta olduklarını göremiyorlar. Suriye’deki muhaliflere destek vererek, komşumuzdaki yangının sönmesine çalışanların, önce içimizdeki yangını söndürmeleri gerekmiyor mu?







Biz, şartlar ne olursa olsun, terörle sonuna kadar mücadele edilmesinden yana olanlardan biriyiz. PKK’nın bugün bu konuma gelmesinde, AKP’nin uyguladığı yanlış politikaların rol oynadığını da sanıyoruz. Özellikle “Açılım politikaları” ile terör örgütü zaman kazanmış, güç kazanmış, destek bulmuştur. Dağlarda canı pahasına mücadele eden kahraman subayların çoğu terörle mücadele ettikleri için suçlanmış, çoğu cezaevlerine konulmuştur. Askerin savaşacak morali bile kalmamıştır. Buna bir de istihbarattaki zafiyeti eklediğimizde ortaya çıkan tabloyu daha net biçimde görebiliriz.



Her türlü silaha sahip, düzenli ve güçlü bir ordunun, karşısına çıkan bir grup çapulcuyla bugüne kadar baş edememesi ve karakollarımızın baskın üzerine baskın yemesini doğrusunu söylemek gerekirse içimize sindiremiyoruz. Bu nedenle, biz öncelikle içimizdeki yangını söndürelim, sonra da komşudaki yangına bakalım.