Ağla qərənfil ağla.....Əvvəllər qərənfillər gəlinlərin ən sevimli gülləri hesab olunurdu. Ata evindən çıxan hər gəlinin əlində bir dəstə qərənfil görmək heç də təəccübləndirici hal deyildi. Ancaq zaman ötdü, hər şey dəyişdi, qərənfilin də bu həyatdakı missiyası dəyişdi. Amma bu dəfə hər şeyi dəyişən zaman yox, zərurətdən doğan təsadüflər oldu...

1991-ci il 20 yanvar hadisələri....minlərlə qərənfil.....amma bu dəfə gəlinlərin əlində deyil,şəhidlərin tabutları üzərində.....qan qoxusu sinmiş küçələrdə.....məzarlar üzərində....

O gündən bu günə qərənfillər hüznün,kədərin simvoluna çevrildi. Və neçə-neçə şerlər, mərsiyələr yazıldı onun şərəfinə... “Ağla, qərənfil,ağla!” deyib hay-küylər qoparıldı...Sanki şəhidlərlə birlikdə qərənfillər də şəhidlik zirvəsinə ucaldı və onlarla birlikdə şəhid oldu...

Artıq 3 gün sonra qərənfillərin şəhidliyinin 21-ci ilini tamam edəcəyik. Yenə ağla, qərənfil, ağla deyib gözyaşı tökəcəyik. Dəyişən nə olacaq?-HEÇNƏ!!! Yenə 20% işğal altında... yenə anaların gözü yaşlı... yenə torpaqlarımızın gözü yolda...



GÜNAHKAR KİM?- cavab bəsitdir: BİZ! Amma bu cavabı qəbul etmək-bax, bu sözün əsl mənasında cəsarət tələb edir. Gəlin, necə deyərlər, “əyri oturub düz danışaq” hər nə qədər çətin olsa da. Günümüz çalıb-oynamaqnan keçir. Hərkəs öz işində-gücündə. Vətən, Millət, Şəhidlər..... heç maraq dairəmizə daxil deyil. İldə iki-üç dəfə məzarlığa gedib 1-2 qərənfil atırıq üzərlərinə... bu da oldu şəhidlərə olan hörmətimiz, vətən sevgimiz ....

Can qərənfil, indi ona görə sən ağla hələ... biz özümüz ağlar gündəyik, amma xəbərimiz YOX!!! Səni belə getsə, illərcə ağladacağıq biz.... qınama, sənin üzünü güldürəcək cəsarətimiz yoxdu bəlkə də....İndi ağlamağa davam et sən QƏRƏNFİL!!! Yaxın gələcəkdə də bizdən heçnə gözləmə....



Bir neçə gün əvvəl Şəhidlər Xiyabanına ziyarətimdə məzarlar üzərinə atılmış ağlar qərənfillərə....