Üniversite’deki çalışma odamdayım. 10 Aralık Cuma günü saat 15:30’da telefonum çaldı. Baktım, tanımadığım bir numara: 0531 778 06 58… Açtım. Karşıda tok sesli, kendinden emin bir kişi. Fonda arayan kişinin bir polis karakolundan aradığını hissettiren telsiz konuşmaları, sinyaller ve sabit telefon zilleri. Arayan kişi soruyor:

— Beyefendi, bu aradığım telefon, 0533… Size ait bir telefon mu?

— Evet, benim telefonum.

— Kaç yıldır kullanıyorsunuz?

— Her halde 10 yılı geçmiştir.

— Ben Ankara Polatlı Emniyet Amirliği’nden arıyorum. Adım Kürşat.

Sizin adınız ne?

— Size ne? Siz kimi aradınız, onu söyleyin.

— Hocam (aynen böyle hitap ediyor), siz son iki ay içinde her hangi bir şekilde nüfus cüzdanınız, ehliyetiniz veya başka bir kimlik belgesi fotokopisi yaptırıp her hangi bir yere verdiniz mi?

— Vermiş olabilirim. Nereden bilebilirim ki?

— Haklısınız. Sizin telefonunuz 2 aydır teknik takipte… Sizinle ilgili bir problem yok ama sizin TC kimlik numaranız ve kişisel bilgileriniz Aykut Tekir (veya buna benzer bir isim) isimli bir PKK’lın eline geçmiş. Bu bilgilerle Kuveyt Türk Finans Bankası’ndan 4000 TL tutarında kredi talep etmiş. Kredi henüz onaylanmamış. Bu kredi çekilmeden çekecek kişiyi takip ediyoruz.

— Peki, iyi de benim ne yapmamı istiyorsunuz?

— Banka kredi kartınız var mı varsa hangi bankalardan?

— Var A ve B Bankasına ait iki kartım var?

— Bunlarla internet üzerinden alış veriş yaptınız mı?

— Nadiren yaparım sonra da alışverişe kaparım.

— Belki de o verdiğiniz bilgiler söz konusu kişinin eline geçmiş olabilir. Hatta banka görevlileri bile para karşılığı bilgileri satmış olabilir.

— Yani?

— Kredi kartınızın bulunduğu banka şubesi size yakın mı?

— Evet, 500 metre…

— Öyleyse şimdi siz, bu olaydan hiç kimseye bahsetmeden ve telefonu da kapatmadan bankanızın önüne gidin ve bize seslenin. Şifrenizi değiştirteceğiz. Yeni şifrenizi bankada çalışan kimselere bile söylemeyin. Oradan bize hitap ederken “amirim, memurum” gibi hitap etmeyin. Bu operasyon gizli… Kimse bilmesin ve konuşmamızı duyanlar da anlamasın…

— Eee? Peki, sizin gerçekten bu işin takibinde olduğunuzu, yani polis olduğunuzu nereden bileceğim?

— Sabit telefonunuz var mı?

— Var…

— Öyleyse vereceğim numarayı arayın!

— Peki…

0312. 621 06 06 numaralı telefon numarası verdi. Ben de sabit telefondan aradım. Meşgul çaldı. Tekrar aradım yine meşgul… Cep telefonum açık…

— Telefon meşgul, dedim.

Oradan birine bağırdı:

— Telefonu meşgul etmeyin!

Sonra telefon açıldı ve “burası Ankara Polatlı Polis müdürlüğü… Dâhili numarayı biliyorsanız tuşlayın…” şeklindeki klasik bant kayıt çıktı. Sonra da konuştuğum kişi, sizi şimdi Amirime bağlıyorum dedi. Amiri (!) de aynı şekilde yukarıda belirttiğim konuşmaları yaptı ve benim hemen, konuştuğumuz cep telefonunu kapatmadan banka şubeme gitmem gerektiğini, biraz da sert bir ses tonuyla, emretti.

— Hocam, şimdi hiç durmadan ve telefonunuzu kapatmadan bankamatik şubesine gidin!

Ben de, zaman kazanayım arzusuyla, ısrar ettim:

— Telefonu kapayıp, bankamatik önünden sizi ararım, dedim.

— Hayır, hayır olmaz! Biz sizi uydudan takip ediyoruz. Uydu bağlantısı kesilirse çalışmamız sonuç vermez.

— Peki, dedim ve telefonu hemen kapadım.

Arkasından bir daha aradı, yine kapadım. Sonra da Valiliği arayıp durumu anlattım.

— Böyle bir vaka var mı? Arayanlar doğru kişiler mi? Telefonları şu numaralar, dedim.

Kısa bir süre içinde bana döndüler:

— Bunlar kontur dolandırıcıları… Geçtiğimiz günlerde Urfa’da böyle bir şebeke çökertildi. Sizi arayan numaraları şimdi ararsanız ulaşamazsınız. Tek seferlik kullanıyorlar.



Bu konuşmadan sonra verilen numaraları tekrar aradım ama ulaşmak mümkün olmadı.



Böyle bir hikâye sizlerin de başlarına gelebilir…



Haberiniz ve bilginiz olsun.