Dünya sözde modernleşiyor. Modernleşmek nedir bilmem ama , yeni dünya düzeninde insanlar daha rahat bir hayat sürebilmek için daha fazla çalışmak, daha fazla üretmek zorunda. Tabiiki böyle olunca insanların eş-dost ve yakınlarına fazla zamanı kalmıyor.

Özellikle içinde yaşadığımız Avrupa’da hayat nerdeyse tamamen bireyselleşti. Herkes kendinden başkasını düşünmüyor. 1998 yılında annem ve babamı üç aylığına Hollanda’ya getirmiştim. Onlarda bizde mutlu olmuştuk. Doya doya hasret gidermiştik. Ancak kursta tanıştığım bir Hollandalı bayanın, hemde üç ay onları misafir mi ettin diye sormuştu. Bizce gayet normal olan birşey burda anormaldı.

Bu yaz izininde çok samimi olduğum bir dostumla ancak bir sefer görüşebildim. Çünkü arkadaşım çok yoğun çalışıyordu. İşten başka birseyi görmüyordu. Bizde kendisinin tabiiki kredi notunu kırdık.

Esas bu yazıyı yazmaya sebep olay daha başka. Kapı komşum bir Hollandalı vardı. Birkaç defa kendisine yemek vermiştim. Hatta iki seferde evinide ziyaret etmiştim. Kendisiyle hobi bahçesinde de tanışıyorduk. Geçen hafta evine hırsız girmiş. Polislerde bizim eve gece bir gürültü duyup duymadığımızı sormak için gelmiş. Eşim bir haberimizin olmadığını söylemiş. Bugün komşunun evinden kardeşinin çıktığını görünce, kendisine olayla ilgili bilgi sordum. O’da komşumuzun iki hafta once öldüğünu ve evde kimsenin olmadığı için, hırsız kapıyı kırıp içerden bazı eşyaların çalındığını söyleyince hayret ettim. Komşumuz en az kırk yıldır aynı evde oturuyor ve onunla birlikte uzun zamandır başka Hollandalılar’da oturuyordu. Ancak kimsenin ölen komşudan haberi yoktu. Çok garip değil mi? Bizde dostlarını bırakın küsler bile cenazeyi bahene edip son görevini yapmak için cenaze evine gelirdi. Hatta günlerce cenaze evine yemek ve taziye ziyaretleri devam eder. Memleket Gazetesinde yazan arkadaşım Mustafa Karaçelebi, taziyeyle alakalı bir yazı yazacaktı. Banada hocam, oradaki taziyeler nasıl olur demişti. Bende burdaki taziyelerin Türkiye’den bir farkı yok demiştim. Ancak bu kural Türkiye’den gelenek ve göreneklerini hiç değiştirmeden devam eden müslumanlarda olduğunu söylemiştim.

Elimizde ki nimet dediğim işte bu. Hasta oluyorsunuz eş-dost orda, düğünlerimizde ise hâkeza. Yine Hollandalı bir tanıdığımı bir arkadaşın düğününe götürdüğümde bin kişilik salonun dolu olduğunu gorünce hayret etmişti. Bu kadar büyük salonda bu arkadaşınızın geliri nedir de düğün yapıyor diye işin maddi yönünü düşünmüştü. Yani batılı kafa.

Siz siz olun, gerekçeniz ne olursa olsun, mutlaka eşiniz ve dostunuza zaman ayırın. Mezarlıklar ben olmazsam işler yatar diyenlerle dolu. Onun için siz dostlarınızı ihmal etmeyin de onlarda sizi hatırlasın. Hani derler ya gözden uzak ulan gönülden ırak olur diye. Onlar sizden cismen uzak olsa bile siz onlara gönlünüzde bir yer ayırın. Sevgiler paylaşıldıkça çoğalır. Üzüntüler ise paylaşıldıkça azalır.

Ha komşu mu? Toprağı bol olsun. Eyvallah diyemeden gitti.

Selam ve dua ile.