2 gün öncə bir nəfər komputerimin ekranında gördüyü bir bəyin kimliyini soruşdu. Ancaq üzündə qəribə bir gülümsəmə vardı. ”Yoxsa bu...”. Sözünü ağzında yarımçıq kəsdim. Çünki o an anlamışdım gördüyü rəsmi yanlış yorumladığını. ”Yaxşı demirsən demə, təki toy olsun”- deyə cavab verdi. İçimdə o bəylər bəyini tanımamasına hiddət keçirsəm də, kaş dediyin kimi olardı dedim. Çünki belə bir qəhrəmanın sevdiyi olmaq bir xanım üçün ancaq şərəf ola bilər....

İndi düşünürsünüz ki, o bəy kim idi?

O, ürəklərimizdə yaşatdığımız və yüzlərlə insanın qəhrəmanına çevrilmiş gizir Mübariz İbrahimov idi.

Bəli, o bizim qəhrəmanımızdır. Ölməz qəhrəmanımız...

Cəsur duruşu, cəsarətli baxışları ilə rəsimdən boylanan bu qəhrəmanın bilirəm, bəlkə bir gün adı unudulacaq, yaddaşlardan silinəcək. Ancaq bax, o zaman adsız qəhrəman olaraq, ”Düşmən üzərinə gedirəm, VƏTƏN SAĞ OLSUN!” başlıqlı məktubu ilə o yaddaşlara həkk olunacaq.



Əslində bu bir başlanğıc deyildi,son da olmayacaq.Daim Vətən uğrunda canından keçən oğullar,qızlar yetişdirdi,bu torpaq.

Bu qəhrəmanları başqalarından fərqləndirən bir cəhət oldu: “Torpaqdan yarandılar,torpaq uğrunda torpaq oldular!!!”

Vətən onlara OĞUL dedi,hətta onları o qədər sevdi ki, qoynunda ən sadiq balası kimi bağrına basdı. Beləcə, onlar da göyün mavisi altında qan qırmızısına boyanaraq şəhid oldular....

İndi adsız qəhrəmanımızın yüzlərlə anası,bacısı,qardaşları və sevənləri var.O yüzlərlə acıyan,param-parça olan qəlblərə az da olsa su sərpdi.Bəli,azdır.Çünki qurd torpağında nə qədər ki,çaqqalar gəzir,o qəlblərin susuzluğu yatmayacaq.Buna görə də bu torpağın Mübariz kimi mübariz olan qəhrəmanlara daim ehtiyacı var!

QƏHRƏMANLIQLARIN QUTLU OLSUN,AZƏRBAYCAN!!!