18 ildir ki, bugünü faciə kimi qarşılayır, növbəti ilin düşərli olmasını diləyirik. Yenə də həmin hal, gələn il guya ki, Xocalı bizim olacaq. Amma necə? Kimsə əlini bir iş görmək üçün tərpədirmi? Hamı dilini işə salıb, xalqı, milləti boş vədlərlə aldadırlar.

Döyüşlə verilən torpağı kim bizə döyüşsüz qaytaracaq? ATƏTmi, Türkiyəmi, yoxsa bu məsələnin açarlarını ciblərində gəzdirən ABŞ və Rusiya? Yenə də rəsmilərimiz çıxacaq, torpağını itirmiş xalqa təsəlli verəcək. Xalq da ki, artıq bu məsələləri düşünmək iqtidarında deyil.

Xocalı faciəsi tarixdə görünməmiş faciə idi. Bunu deməyə belə ehtiyac yoxdur. 18 ildir eyni sözləri, statistikaları eşidirik. Ağrılı məqam isə tökülən qanların yerdə qalmasıdır.

Bu gün əzizlərini itirmiş insanlar ağrılarını, acılarını ürəklərinin ən dərin yerinə gömüblər. Onlar bizləri qınayırlar. Ey Vətən oğulları, silaha sarılmağın vaxtı deyilmi?!. Daha neçə il gözləməliyik? Hadisələri yaşayanlar, o günləri xatırlayanlar dünyadan köçəndən sonra bizə hansı stimulverici səbəblər qalacaq ki? Xocalı da digər parçalarımız kimi unudulacaq. Onda vicdanımız qarşısında, gələcək nəsillər qarşısında günahkarlar kimi tariximizin qara səhifələrindən danışacağıq. Türkmənçaydan sonra yaşananlar bəs deyilmi? Bir dövlət nə qədər parçalanmalıdır ki, yatmış qeyrət hissi oyansın?

"Qeyrətimiz bəlli bütün millətə"- Sabir yaxşı demişdi...

Bugün xarici dövlətləri qınayırıq. Xocalı soyqırımına laqeyd yanaşırlar, bəs filan-besməkan. Amma özümüz hələ də bu hadisənin layiqincə qiymətini verməmişik. Erməni vəhşiliyinin qurbanlarıyıq. Zəif deyilik, amma acizik. Atılan güllələrə, edilən işğallara laqeydik, səsimizi boğublar, ixtiyarımızı alıblar.

İrəlidə bizi gözləyən torpaqlar var, hər gün yuxumuzda səsləyir bizi, vicdanın təriylə oyanırıq. amma təri silib yenə də unuduruq. Unuduruq...

Torpaq inləyir:" üstümə axıdılmış qızların-gəlinlərin, cavanların, uşaqların qanı məni boğur. Bəs siz niyə boğulmursunuz?"

Azərbaycan, sinəsi yaralı yurdum, qanadı qırıq Vətənim! Halal etmə verdiyin çörəyi, suyu, havanı.

Ta o günə kimi ki, beyinləri dumanlı oğulların sənin yaralarını sağaltmıyacaqlar!

Oyan, xalqım! gece ikən azadlığa qovuşmaq üçün qarın qarın içində qaranlıq meşəyə qaçan günahsız insanların qanı içində yatmışıq. Qan xirtdəkdən yuxarı qalxır, boğuluruq!!!