‘’İdeolojiler siyaset dünyasının haritaları; Haritasız denize açılınır mı? Ama harita tehlikeli bir yolculukta tek kılavuz olamaz. Pusulaya da ihtiyaç var. Pusula: şuur. Tarih şuuru, milliyet şuuru, kişilik şuuru, ideolojilerin peşine takılanlar pusulasızdırlar. Gemi ya kayalara çarptı ya batağa saplandı.’’



Cemil MERİÇ / Bu Ülke, Ötüken 1979, s. 141.



Bir ülkede siyaset devletin yönetimini ve milletin refahını hedef alarak yapılmalı. Kişilerin üstünlüğü, halkın kişilere bel bağlaması, bel bağladıkları kişinin karşısında siyaseten kişilerin yer alıp tekelleşmesi, ülkenin felakete sürüklendiğinin ayak sesleridir.



Liderleri bulunan siyasi partiler kendi içlerinde demokratik bir anlayış yerine, tek söz sahibi genel başkanlarının söylediklerine dikkat kesiliyor ve harfiyen uyguluyor iseler, o siyaset ve parti mekanizmaları yaşanan ülkeye fayda değil; aksine zarar getirirler.



Siyasetin kendi sahasında halkı etkilemek için kullanmış oldukları materyaller arasında ‘inanç, ekonomi, medya, yatırımlar, eğitim, sağlık, güvenlik…’ gibi unsurlar yer alır. Bu başlıklar üzerinden siyasetlerini yürütüp, ideolojilerine düşünce devşirme çabası sarf ederler. Her devşirdikleri düşünce bir sonraki seçim takviminde, halkın sosyal dokusuna sözsel tesir eden propaganda aracıdır.



Oysa tefekkür eden ve zihnini şartlanmaya kapalı tutan azınlık aydın zümre, bütün yaşananları sanki; stadyumun maraton tribününden izleyen kişi gibidir. Maçı izleyen aydın zümre her daim taraftır. Çünkü yapılan yanlışları, saha içerisinde geneli görmeyen oyunculardan daha iyi analiz ederek, haksızlık karşısında; mağlup veya hak ederek muzaffer olan tarafa meyil eder.



Ülkemizde hiçbir vakit siyaset ve politika lider olmamıştır, bunun aksine siyasi zümreler tarafında seçilen kişiler lider olmuştur. Bundan dolayı ülke siyasetinin net bir ideolojisi bulunmamaktadır. Bu durumu iyi değerlendiren ve ideolojiler üzerine tabir yerinde ise doktora çalışmalarını yapmış bulunan ülkeler, Türkiye sahası üzerinde ‘Doçentlik’ tezlerinin ne derece etkin bir vaziyette tesir edeceğini, her seçimde denek olarak görüp uygulamaktadırlar.



Ülkemizde seçim kararı alınmadan önce aynı sofradan yemek yiyen, aynı camii, aynı apartmanda karşılıklı komşuluk ilişkisine göre selam verenler, geldiğimiz zamanda birbirlerini öteleyip, yeri geldiğinde ‘hain’ yaftası bile yakıştırmaktan geri değiller. Kısacası toplum 5-6 parçaya bölünmüş vaziyette. Türkiye bütün olacağı yerde, tümlere ayrılmış her an içsel ve dışsal yapılacak bir provokasyona hazır durumda.



İşte merhum C. Meriç’in dediği ‘’İdeolojiler siyaset dünyasının haritaları; Haritasız denize açılınır mı? Ama harita tehlikeli bir yolculukta tek kılavuz olamaz. Pusulaya da ihtiyaç var. Pusula: şuur. Tarih şuuru, milliyet şuuru, kişilik şuuru, ideolojilerin peşine takılanlar pusulasızdırlar. Gemi ya kayalara çarptı ya batağa saplandı.’’ Sözleri, hem ülkemizin bir asırlık mazisiyle, bugünkü vaziyetimizi, kendimize ‘’…Pusula: şuur. Tarih şuuru, milliyet şuuru, kişilik şuuru…’’ aşılayacak ve her vakit hatırlatacak olan düşüncelerle hareket etmez isek, bu gemi batacaktır.



Ülkemizde siyaset kişiler üzerine kurulmuş, kişileri siyasileştirmiş, ülkemizin kaderini birkaç insan üzerine inşa etmiş vaziyette. Oysa liderler hastalana bilir, liderler öle bilir, liderler satın alına bilir, liderler her olumsuz vaziyeti sezemeyip hata yapa bilirler. Kişi üzerine entegre edilmiş bir devlet yönetimi, kişinin zaafına göre devletin de zaaf vermesi demektir.



Geçerli olan ‘Düşüncenin, Bilimin, Aklın, Milli şuurun, Kültürün…’ lider olmasıdır. Aksi takdirde aynı nakaratı asırlarca tekrarlayan bir yapıdan asla öte gidemeyeceğiz. Hal böyle olunca, kişisel menfaat, makam, toplumda saygınlık, içe basık silik kişiliğin kendine hareket alanı bulması, kaosun beslenmesi akabinde şiddet ve terörün artması, ekonominin irade dışı hareketi velhasıl kontrolsüz bir devlet yapısına gitmemek elde bile değildir.



Ülkemizin yönetimine talip olan günümüzde kutuplaşmış siyaset ve partilerinin adına demeç veren liderleri, kullanmış oldukları lisan, ahlaki söylemleri ile toplumu olumsuz etkileyecek her türlü seçmen etkileme eylemlerinden uzak durmalıdırlar. Bütün bunların yerine; bilgi, kültür, san’at ve zihni etkilemek dışında ruha temas eden argümanlar ile söylemlerini beslemeliler.



Ülkemiz ve birbiri ile barışık olan milletimiz, birkaç kişinin siyaseti kullanarak ‘Hükmetme’ mazbatasını teslim edeceğim diye boş sloganlara ve partizanlığa karşı duyarlı olması sürecin en gerekli refleksidir.



Umudumuz; ülkemizde liderlerin değil, düşüncenin lider olmasıdır. Ama bunun için Türkiye’nin önünde daha çok uzun bir yol olduğunu 2018’de bile kapalı gözle görmekteyiz. Bir gün elbet o günleri atinin göreceğini hayal bile etmek huzurun ta kendisi…



Sayılarımla



Emrah BEKÇİ

Yazar-Yönetmen