‘’Ben inanmirem kalemle yazdığına biri gulağına söyledi .’’ Bahtiyar Vahapzade böyle izah edebiliyordu Mehmet Akif Ersoy’un Türk Milletine armağan ettiği İstiklal Marşı destanını.

Gerçektende öyle değil miydi yedi düvele kafa tutmuş bir ulusun uyanışını başka hangi kalem başka hangi şair ifade edebilirdi böyle ulvi ve böyle ustaca. Tacettin dergahında gece ve gündüz iki gün boyunca bir milletin uyanış ve diriliş hikayesi elbetteki kolay olmayacaktı. Gece uykudan uyandıran o milli ruh ve aklından geçenlerin kalemine yetişmediği ; duvarların tırnaklarıyla mısralarına şahit olduğu başka bir millet başka bir ulus varmıydı ki yeryüzünde.Bu ruhu bilmeden İstiklal marşını çözemeyiz zaten.Omuzun da ki ağır yükün farkındaydı Akif.İlk önce Korkma diye başladı mısraları tıpkı mağarada Peygember Efendimizin Ebebekir’e korma Ebebekir Allah bizimle sözündeki korkma Allah’dan başka ilah bilmeyen bir millete ilk işareti olmuştu Akif’in.Daha sonra ki mısraları ise manidardı bu günlere işaret gibiydi aslında.Çatma Kurban olayım ey çehreni nazlı hilal.Bu günlerde nazlı hilalin kaşlarını çatacağı bu neslin göreceği acaba aşikarmıydı bilinmez.Nazlı hilal Akif’in betimlemesinde şehit kanlarıyla rengini alan ay yıldızlı o nazlı hilal günümüzde kaşları çatık o nazlı hilal! Yine bayrağa sesleniyordu mısralarında Akif.Dalgalan sende şafaklar gibi ey şanlı hilal ebediyen sana yok ırkıma yok izmihlal. Nazlı hilal bu günlerde izmihlal ile karşı karşıya bırakılmak isteniyor ırkımında izmihlaline hazırlıklar sürmekte! Akif bir ulusun bir milletin uyanışına mısralar yazarken bir yandan da gelecek nesile bu uyanışın bir gün gafiller tarafından yıkılmak istendiğine işaret ediyordu aslında. Peki bu mısralar sadece birer harf mi.Akif sadece bir şair mi. Akif İstiklal marşını satmayan bir adamdı.Öyle ki Sefahat adlı eserine dahi koymayacaktı İstiklal Marşını o milletime aittir bana değil diyecek İstiklal marşından kazandığı beşyüz liralık ödülü de cephelere elbise diken Darü’l –Mesai vakfına bağışlayacaktı hemde sırtındaki sarı paltosunun paralanmış olmasına bakmayarak.Akif denince aklıma hep sarı paltosu düşer nedense.Hani İstiklal Marşının kabul edilmesinden sonra ödül törenine sarı paltosuyla gitmek istemezde arkadaşından paltosunu ödünç vermesini ister ya.O da Akif ödülü de kazandın neden kendine bir palto almazsın derde yıllarca Akif bu sözlerinden dolayı o arkadaşıyla konuşmaz.Sırtında paltosu eski yırtık bir Milli şairimizin olması bu milletin yücelik payesine derece katmıştır.Bunca sıkıntıya göğüs geren bir milletin milli şairinin değerini bilemedik.O hayatında maddiyata önem vermemiş maneviyatında yine yalnız bırakılmıştı.Dedim ya Akif bu Akif olmak kolay mıydı ölüme dahi yalnız uğurlanmaktı Akif olmak. Bir ülke düşünün ki İstiklal Marşı şairi ölsün ve devlet töreni yapılmasın? Aslında Akif Milletin gönlünde yaşıyor. Maddiyat için her değeri bırakıp yolsuzluk yapanları, devlet imkanlarını pervasızca kullananları binlerce kalabalık yolcu ederken son yolculuğunda Akif’i üç beş talebe omuzlarında uğurladı oysa ki.

Necip Türk Milleti arasından onca şair onca romancı çıkmıştır ama Akif gibi Milli ve Manevi bir şair de bir daha bu millete nasip olur mu bilinmez.Olursa da umarım sonu son uğurlanışı aynı kaderde yaşanmaz.

Bakmayın bugünlerde Akif’in Milli Destanına bazılarının ortadan kaldırmak istemelerine filimler de dizilerde melodisinin değiştirilmek istenmesine.

Bakmayın siz Büyük Türkçü Ziya Gökalp’ın memleketinde birkaç soysuzun Akif’in ve yüce Türk Milletinin bağımsızlık marşına kasdetmelerine.

Bakmayın siz koca koca adamların millete vekillik edenlerin İstiklal Marşını söyleyememelerine

Bakmayın siz 1 dakikalık İstiklal marşından rahatsızlık duyup ayağa kalkmayan oportolist devrin yosmalarına.

Bir milletin bağımsızlık destanını kaleme almak kalemin kifayetsiz kaldığı yerlerde tırnaklarıyla duvarlara kazımak velhasılı kelam Akif olmak….Ve bizlere düşen ise Akif’in emanetine sadece sahip çıkmak.Bu emanete sahip çıkarsak bizi biz yapan tüm değerlere sahip çıkmış oluruz.Çünkü her bir mısrasında bizi anlatan bir destan yine bizlerin ellerinde ve dillerinde sonsuza dek yaşaması gereken gelecek nesillere ay yıldızlı bayrakla birlikte miras bırakabileceğimiz bir Milli Marş.

Bu Milli Marş senindir ey Türk Milleti.Bu yoksul şair senin bağrından çıkmıştır ey Türk Milleti.Bunları bil ve sakın unutma…