BAŞKENT GÜNLÜĞÜ / NECDET SİVASLI

e.mail: necdetes@mynet.com

Bu nasıl bir çözüm sürecidir?



“Analar ağlamasın, kan akmasın, Türkiye huzur bulsun, barış gelsin”

anlayışı ile terör örgütü PKK ile masaya oturup “çözüm süreci”

başlatıldı. Ancak, bugüne kadar ne pazarlıklar yapıldı, neler

yapılıyor, sonu nereye varacak bilinmiyor. Bilinen tek şey, PKK,

siyasi uzantıları ve yandaşlarından süreçle birlikte başlayan

tehditlerdir. Bir de terörist başı Öcalan’ın isteklerinin birer birer

yerine getirilmiş olmasıdır.



Türkiye’de herkes huzur istiyor, barış istiyor. Bunu biz de istiyoruz.

Bunun yerine gelmesi için, teröristlerle masaya oturmak, onların her

isteklerini yerine getirmek, sürekli olarak tehdit edilmek mi

gerekiyor?



“Çözüm süreci” ile başlayan uygulamadan sonra, PKK ve yandaşları

neredeyse Güneydoğu’yu her hali ile Türkiye’den kopardılar. Türk

bayrakları yerine örgütün sözde bayrakları, bölücü başının posterleri

yer almaya başladı. Atatürk’ün fotoğraflarını ve Milli Marşımızın

çalınmasını göremez, duyamaz olduk. Türkçe tabelaların yerini şimdi

Kürtçe tabelalar aldı.



Bitmedi, oluşturdukları güvenlik güçleri ile yollar kesiliyor, kimlik

kontrolleri yapılıyor, polis ve askerle çatışmaya giriliyor. Artık,

savunma durumuna getirildik. Karakol ve baraj inşaatlarını engelliyor,

araçları yakıyorlar. Sessiz kalıyoruz.



“Aman süreç zarar görmesin” anlayışı ile terör ve yandaşlarına bu

kadar taviz verilir mi? Kaldı ki, verdikçe de istiyorlar. İmralı ayrı

telden, Kandil ayrı telden çalıyor. PKK’nın siyasi uzantıları bile

“İstekler ve vaad edilenler yerine getirilmezse silahlı çatışma olur”

diye tehdit üzerine tehdit yağdırıyor. Şimdi siz kalkıyor ve bunun

adına “çözüm süreci” diyorsunuz.



Kaçakçılığın en alası yapılıyor, göz yumuluyor. Bölgede kullanılan

elektriğin faturası ödenmiyor göz yumuluyor. Yollar kesiliyor, silahlı

militanlar cirit atıyor, polis gücü kuruluyor göz yumuluyor. KCK’den

tutuklu kalmadı ama KCK bölgede her türlü illegal faaliyetlerin içinde

göz yumuluyor. Böyle bir süreç içinde ülke nereye sürüklenir bunu şu

anda bilemiyoruz.



Geçenlerde Kandil’den yeni bir tehdit geldi. Terörist başı Karayılan,

yaptığı açıklamada İmralı’daki Öcalan için danışman ve sekreter

istedi. Bunun da en kısa zamanda yerine getirilmesi gerektiğinin

altını çizdi. Bunla da yetinmeyip “Türkiye de eğer parçalanmak

istemiyorsa özerklik sistemin yasallaştırmalıdır” dedi. Açıklamasını

da şöyle sürdürdü:



“ Biz parçalanmasını istemiyoruz. Biz bir olmasını ve tüm halkların

özerklik sistemiyle hep beraber yaşamasını istiyoruz. Bu konuda

samimiyiz ve ciddiyiz. Ama oyun oynamak istenirse ve savaş

dayatılırsa, o zaman savaşta da ciddi olacağımız kesindir''.



Özerkliğin yanı sıra öz savunma güçlerini kuracaklarını, ordusu ve

silahlı güçleri ile kendi kendilerini yönetecek kapasiteye

geleceklerini de söylüyorlar. Bugüne kadar AK Parti Hükümeti’nden elde

ettiklerini silah gücü ve tehditle yapan terörist grubun neden silah

bırakmadığı şimdi daha iyi anlaşılıyor. Burada ince hesap var. Çünkü

silahlı ordusu olan her özerklik uluslar arası hukuk sisteminde

“bağımsız devlet” statüsü ile anlıyor.



Bir de Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesi “Ne kadar sıkıştırırsak o kadar

elde ederiz “anlayışı ile hareket ediliyor. AK Parti’yi köşeye

sıkıştırmanın yollarını da çok iyi biliyorlar. “Erdoğan bizim

oylarımıza muhtaç”diyorlar.



Zaten, “çözüm süreci” PKK’nın istediği gibi yürüyor. Bu süreç

başladığında bizimkiler “Dağda terörist kalmayacak. PKK silah

bırakacak. Elinde silahı olan Türkiye’yi terk edecek, sınır ötesine

geçecek” demiyorlar mıydı? Hiç de söylendiği gibi olmadı. PKK, daha

çok genci dağa kaldırdı, daha güçlendi. Silahlı gruplarını da sınır

dışına taşımadı. Bunu devletin yetkili ağızları bile defalarca

açıklamadılar mı?



Terör örgütü PKK’nın bu kadar güçlenmesi, şımarması, tehdit ve dayatma

ile isteklerini birer birer elde etmesi, bugün bizi yönetenlerin

anlayışından kaynaklanıyor. Süreç, devletin değil, terör örgütünün

istekleri doğrultusunda yürüyor. Türkiye’nin bu duruma düşürülmemesi

gerekirdi, ne yazık ki düşürüldü. PKK militanları ve yandaşları,

askeri tesislere girip, gönlerdeki Türk bayraklarını bile indirmeye

cesaret eder hale geldiler. Bunlar bu gücü ve desteği nereden

alıyorlar? Biz, yaşananlardan ve Türkiye’nin bu duruma düşürülmesinden

utanç ve üzüntü duyduğumuzu vurgulamak istiyoruz.

e.mail: necdetbuluz@gmail.com

necdetes@mynet.com