Yedi yıldan beri tespih çeker gibi Türkiye”deki tüm etnik kökenleri bir bir sıraya koyan Sayın Başbakan R.Tayyip ERDOĞAN, sıra Türk ifadesine geldiğinde bülbülün duttan çektiği ıstırabın benzerini yaşarcasına suskunlaşmaktadır. Türk Milleti”nin ayrılmaz mozaiklerinin oluşturduğu tek millet söylemi yerine, otuz altı tane etnik kökenin her birini 2002 yılından buyana beş vakit diline pelesenk eden Sayın Başbakanımız; “Türk Milleti” ifadesini ise, yedi yıldır neredeyse hiç kullanmamıştır.



Bu gayri milli duruşun bir siyasal yansıması olarak Türk medyası, muhteşem bir tarihin köklü mazisini satırlarında sıklıkla ağırlayan kalem sahiplerini neredeyse hor ve hakir görür hale gelmiştir.



Ne yazık ki yine bu siyasal yansımanın bir neticesi olarak Türk medyası; yazı viskozitelerinde Vatan, Millet ve Sakarya umdelerini dikkate alan tüm yazar-çizerlere karşı yeni icat ettikleri bir entelektüel akımla mukabelede bulunarak ortak bir gard vaziyetine geçmişler ve o milli kalemlere şoven yaftasını yapıştırmışlardır.



Bugün değerlerimiz erozyon sürecine girmiştir. Bu erozyonun mimar ve memurları, irtifa kazanma furyasının cezbesine kapılmışlardır. Yıpratmak ve yalamalaştırmak günün yükselen değerleri haline getirilmiştir. Türk medyasının itaatkâr yazarlarından Sayın Engin ARDIÇ, sırf AB ve ABD istemekte olduğu ve iktidardan da paye ummakta olduğu için, okullarda okunan andımızın kaldırılmasını istemektedir. Sıra, AB ülkelerinin ve ABD”nin okullarındaki anda geldiğinde ise, körleşerek ve sağırlaşarak meşru saymakta ve kalemine dert etmemektedir. Çünkü bugün itibar edilen değer, Türk Milleti”nin değerlerini tahkir etmektir ve yapılan da odur.



“Amerika Birleşik Devletleri”nin bayrağına ve onun temsil ettiği cumhuriyete bağlılık yemini ediyorum: Tanrı”nın gözetiminde tek ve bölünmez bir millet, herkese özgürlük ve adalet.” İfadesini her gün haykıran yüz milyonlarca Amerikan çocuğunun çığlığı nedense çağdaş ve medeni olarak algılanmaktadır. Allah”ın her günü, “benim oğlum bina okur, döner döner yine okur” hissizliği ile “Kürt açılımı” versiyonlarının birine on katanlar, çağdaş ve medeni olarak tanımlanmaktadırlar. Ancak Türkiye”mizde Türk hecesini kullanmak ve andımızı okumak ise, şovence bir yaklaşım olarak tarif edilmektedir.



Tarihin lazımlar imbiğinden süzülerek bir topluluğun birliğe, beraberliğe, barışa ve güçlü tek bir millet olma şerefine kavuşma temennisinden ibaret olan “Ne Mutlu Türk”üm diyene!” ifadesi yine şovence bulunmaktadır ve kaldırılacaklar listesine eklenmiştir. Ve bu söyleme saldırı, günün yükselen değerlerinden olmuştur. Çocuklarımızın okullarında her sabah söyledikleri andımızın kaldırılması talebini dile getiren yazar-çizerler ise, yine değeri yükselenler listesine alınmışlardır. İstiklâl marşımızın resmi törenler haricinde okunmasına kısıtlama getirilmesi talep edilmektedir. İstiklâl marşımızı okumak istemeyenlere vicdani tercih sunulmak istenmektedir. Sırada İstiklâl marşımız okunurken kalkmayarak oturmanın olağanlaştırılması ve takiben sırada bayrağımızın hilal ve yıldızının hor görülmesi ve sataşılması özgürlüğü ve talebi vardır.

Mustafa Kemal ATATÜRK”ün emperyalizme karşı tavrının dikliği karşısında kimyaları bozulan güçler, onun tüm izlerini ve onu anımsatan tüm belirtileri bilinen tarihimizden silmek için çetin bir gayretin içerisine girmişlerdir.

Milli değerlerimizle didişerek, sonu çözülmeye varacak tehlikelerle dolu bir yolda yürümekte ısrar etmek; Anadolu halklarının bir kimlik olarak “Türk Milleti” ifadesiyle olan mensubiyet bağlarını baltalamak hedefine matuf karanlık hezeyanlardır. Milli değerlerimize saldırarak “ezber bozuyorum” ve “tabuları yıkıyorum” cakasıyla milli rabıtayı yok etme densizliğinde bulunan hassasiyetsizlere, milletimiz layık olduğu cevabı en iyi şekilde verecektir.

On bin km. uzaklıktaki kıta ötesinden bin yıllık kardeşliğimizin beraberlik harcına ayrılık zehri enjekte etmek isteyen emperyalizmi ve yerli işbirlikçilerini milletimiz engin öngörüsü ile çok yakında mahkûm edecektir. Çünkü bu millet yüksek öngörü sahibidir ve bu millet zekidir. Hoşça kalın.