Bu soruyu bir arka sokakta sopa darbeleri ile ölüme gönderilen Ali İsmail Korkmazın acılı annesi Emel Korkmaz soruyor.” Acım çok büyük ama acıdan çok öfke duyuyorum.Bu nasıl bir memleket ? 19 yaşındaki hayat dolu çocuğumu



sopa ile kıyasıya vurup öldürenler nasıl insanlar.? Çocuğum 38 gün komada iken suskun kalan hayatını kaybettikten sonra “onu arkadaşları öldürmüştür” diyen nasıl bir vali? Bizi, onun uğrunda can verdiği Gezi Parkını ailece görmek gezmek isterken engelleyenler kimlerdir.?Parktakileri çıkarıp bizim aileden 5 kişiye lütfen Geziye girme izni verildiği sırada bana el sallayanlara mukabele etmek istediğimde” bak gözaltına alırım” diyenler kimlerdir,nasıl bir görev üstlenmişlerdir?



17 şubat akşamı 5N1k programına katılan Emel Korkmaz bana Güldal Mumcuyu hatırlatan vakur tavırları ile Cüneyt Özdemirin sorularını cevaplıyordu.” Dün on binlerce Fenerbahçeli çocuklarla birlikte olmak bana



acılarımın yanı sıra gururu tattırdı. Bana büyük sevgi ve anne muhabbeti gösteren o gençlerin beraberliği teselli ve gurur verici idi.Birlikte maçı izledik ve İsmail Korkmaz marşını dinledik, o marş heyecan verici idi ama bu marşı kısıklamaya çalışıyorlardı.



Cüneyt Özdemir de çeşitli kanallardaki bu gayretleri kınadığını söyledi.Emel hanım Gezi olaylarında ölenleri tek tek andı ve” başka İsmailler ölmesin anneler ağlamasın diliyorum” dedikten sonra son söz olarak “ mahkemede katillerin arkasına polisleri koruyucu olarak koymuşlardı. Belki ben saldırırım diye.Ben bu tertemiz ellerimle nasıl onlara dokunmak isterim.”







Bu TV programını göz yaşları içinde izledim. Olayın gelişimi ve Emel hanımın anlatımı çok duygulandırıcı idi.Bu duygusallık içinde Erdoğanın kahraman! polislerinin şiddeti ile yaşamlarını yitiren İsmail ve benzerlerini unutup



Kabataşda başbakanın defalarca yinelediği olayın nasıl kullanıldığını düşündüm. Orada üstü çıplak elleri beyaz eldivenli bebeği kucağındaki kadına saldıran, üstüne idrarlarını yapan tenasül organları ile sürtünen edepsizlerin var olduğuna ve bunların o pırıl pırıl gezi çocukları ile bağlantılı olduğuna inanıp bu konuda kınayıcı yayınlar yapan Mehmet Metinerli kayıtsız şartsız yandaş yazarları ve onlara katılan İsmet Berkan ve Balçiçek Pamiri düşündüm. Ben de tıpkı Emel Korkmaz gibi epey bir zamandır bu nasıl bir memleket, bu nasıl bir toplum, bu nasıl yargı , bu nasıl demokrasi ,bu nasıl üniversite diye hayıflanmaktan kendimi alamıyorum . coskunoz@superonline.com