Asrın liderinin emanetinin 90.cı senesine vardık! Evet tam 90 sene olmuş Türkiye Cumhuriyeti Devletinin ilanı! Bu manidar günü kutlamanın verdiği sevinçle büyük bir kıvanç içerisindeyiz! Bir o kadar da Anavatan’daki resmi gördükçe hüsran,gaile,kaygılar içinde boğuluyoruz!



Haftalık gazete olayları ile ilgili sayfalarda dolaşırken, pek çok konu var dillendirilmesi gereken! Lakin gözüm, ODTÜ’deki öğrencilerin Ankara Büyükşehir Belediyesi tarafından yol yapma gerekçesi ile o güzelim ağaçları sökme girişimi sonrasında yaşananlara takılıyor! Tam bir kabus gibi…



Amma olaylar daki mantığı yaklaşık bir hafta önce Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç açıklıyor ve diyor ki “Ağaçların sökülüp yol yapılmasında hukuk ne diyorsa o konuşacak!”



Ağzından bal damlıyormuş Arınç’ın da biz millet olarak bunun farkında değilmişiz!



Yürek ister Türk milletine hizmet etmek, toprağına, kurumlarına, devletine,bayrağına sahip çıkmak! Hem de çok büyük yürek ister!



Sene 1930 !



Asrın lideri Mustafa Kemal Atatürk’ün anıları canlanıyor beynimde! Sizlere aktarayım da yorum sizin olsun!



Günlerden bir gün genç bir mühendis olan Tahsin Coşkun ile Atatürk bir arada!



Paşa “Tahsin hadi kalk bir yere gideceğiz, senden bir fikir almak istiyorum”! “Tabi efendim” demiş Tahsin!



Paşa onu alıp kuru, bataklık, çok kötü bir araziye götürmüş! “Şimdi söyle bana Tahsin”, “Buraları kendi cebimden harcayarak orman yapmak istiyorum! Fidan diksek tutar mı? Topraklar verimli mi?”



Tahsin hemen “Aman Paşam buralara paranızı harcamaya değmez, burasının hali belli, bu topraklarda hiçbir bitki yetişmez! Zaten görmüyor musunuz, kupkuru hiç birşey yok”!



Paşa hemen Tahsin’e “Sen bana bir rapor hazırla da öyle net cevap ver” ! Tabi Tahsin hemen hazırlık yapar, çalışmalara başlar! Bu süre zarfında Paşa bataklığa fidanları dikmek için hazırlıklara başlamıştır bile! Tahsin heyecanla paşanın yanına gelir ve raporunu getirir! Raporu alan Atatürk,şöyle bir gözünün ucu ile okur ve birden tebessüm eder. Tahsin “Hayrola paşam, benim dediğim çıktı gördünüz mü”! Paşa eline kalemi alır ve Tahsin’in yazdığı raporun altına şunu not düşer; “Vatan toprağı kaderine terk edilemez”! Tahsin şaşırmıştır!



Daha sonra fidanların dikimi için ücretsiz trenler kaldırır, halk çoktan fidanları dikmiştir bile! Paşa Orman çiftliğinde dolanırken en çok o mutludur! Birden yanına çok yakın arkadaşı Nebahat gelir. Nebahat’in kafası karışıktır.

“Ya paşam, bu ormanın yapılmasına herkes karşı çıktı,bir siz inatla bu orman yapılacak dediniz! Bu ormanın tutacağını nasıl hesap ettiniz Allah aşkına”!



Paşa “Gel Nebahat gel sana olayı anlatayım” .



Nebahat ile ormanda yürümeye başlarlar…



“Hani hatırlıyor musun Tahsin’e rapor hazırla dediğim zamanı, işte o günün gecesi Çankaya’dan sivil elbiselerimi giyerek bir civar köye gittim. Tabi beni tanımadılar. Onlara bataklığı sordum, toprak verimli mi,bir şeyler eksem tutar mı? Bunu nasıl anlarız? Köylüler bana bir kazma bir kürek verdiler,bir de içi su dolu testi.



“Al bunu ağam git o kurak arazinin bir köşesine göm,iki gün bekle,sonra onu çıkar getir bize sana neticeyi diyeceğiz”.



“Dediklerini yaptım, ama iki gün nasıl geçti bilmem, sonra iki gün geçince doğru testiyi çıkardım topraktan,içinde su çok az kalmıştı. Köylülere vardım”.



Testiyi gören köylüler, “Ağam sen bu toprakların böyle kurak olduğuna bakma, biraz ötelersen çok güzel verim alırsın. Mademki testideki suyu toprak emdi,bu topraklar verimlidir”. “İşte Nebahat, o an kararımı vermiştim bile”!



Nebahat “E peki paşam her şey güzel de Tahsin Coşkun’u da buraya müdür atamışsın! O değimliydi sana en çok muhalefet eden bu konuda!”



Paşa “Ama Nebahat bu süreçte en çok her şeyi öğrenen de o oldu” diyerek tebessüm etmişti…



Galiba ODTÜ olayları için verilecek en güzel cevap bu olsa gerek! Ya sizce? Nice 90 Senelere!Cumhuriyet Bayramımız Kutlu olsun!



29/10/13