Tekin değil prenslere

Sarayların içerisi.

Bir ihtilal yapar yine

Kür Şad ile kırk çerisi.

Saraylarda kıstırılan

Hanedanın kuyruğudur.

İlkin kuyruk, sonra kelle…

Bu bozkırın buyruğudur!

Er meydanı kanla dolar

Çığlık kopar yeryüzünde.

Soysuzluğun kızıl resmi

Parçalanır birkaç günde.



***



Derler yine Kutluk Kağan

Başsız kalan Göktürkleri…

“Şimdi” diye buyruk verir

Cenge koşar yüz bin eri.

Dibe doğru topaç gibi

Yuvarlanırken şu batı,

Var gücüyle mahmuzlayıp

Çatlatırlar nice atı…

Başlarında tuğlu çeri,

Yağız kumda at teperler.

Altay ile Tanrı Dağ’ın

Arasını yurt yaparlar.



***



Alparslan’ın bozkurtları,

Yine tekbir getirerek

Atanızın ruhu için

Haçla savaşmanız gerek.

Ne cenklere tanık oldu

Şu Akdeniz, Karadeniz…

Ey yiğitler, belki sizin

Hiç anılmaz efsaneniz.

Ama cennet, merde yakın

İki parmak, bir aralık...

Korkakları bekleyense

Ömür boyu maskaralık!



***



Kır at gibi, bir ok gibi

Ölüm gibi sert hızınız.

Genç Fatih’in topçuları

Garbı parçalar mısınız?

Anne, baba, sevgiliyle

Vedalaşıp, dağ aşarak;

Kanuni’ye şan katalım

Haçla yine savaşarak…

Tanrı Dağ’ın zirvesinde,

Cenk yolunda bir elveda

Marşı çarpar mermerlere

Vatan sana canım feda!

Vatan sana, canım feda!