Dünyanın hangi ülkesi olur ise olsun, milleti yönetme talebinde bulunanlar ile milletin tabulaştırdığı liderler, gün gelip kişilerin tavrından sıkılıp çareyi yenilikte arar.







Oysa ülke yönetimine atanan ve seçilen kişiler, milletin fikrinin tamamının savunucusu olmalı.







Demokrasilerde sisteme atanan-seçilen liderler, milletin fikrinin hizmetkarı olup, atayan kitlenin ise kişiyi tabulaştırması yerine, milletin fikrini lider yapmasına gayret etmelidirler.







Türkiye’de, fikirler lider değildir, kişiler liderdir.







Kişilere kaderini bağlayan halk kitlesi, liderlerin verdiği kararlar ile burhanlar yaşamak zorundadır.







Liderler hastalanır, liderler satın alınabilir, liderler öle bilir.







Tüm bu olumsuzlukların önüne geçmek, geleceğe daha huzurlu bakmak için, milletin fikrinin lider olması elzemdir.







Demokrasinin gereği budur.







Milletimizin ve Cumhuriyetin günümüzden önceki senelerinde yaşanan olumsuz olayların intikamını alırcasına, İslam’ın ve inancın gereği dışında uygulamaları kullanıp-kullandırıp, milletten var olduğunu unutan idareciler, Yunus EMRE’nin dediği gibi, ‘’ Cümle yaratılmışa, ''Tüm İnsanlara'' bir göz ile bakmayan. Halka müderris ise de, hakikatte ''Allah'a'' asidir.'' Uyarısının farkında olamazlar.







Bu arada Şeyh Edebali’yi anmakta fayda var. ‘’Ey oğul, artık Bey’sin! Bundan sonra

öfke bize, uysallık sana. Güceniklik bize, gönül almak sana. Suçlamak bize, katlanmak sana. Acizlik bize, hoş görmek sana. Anlaşmazlıklar bize, adalet sana. Haksızlık bize, bağışlamak sana... ‘’Ey oğul; güçlüsün kuvvetlisin. Ama; bunları nerede, nasıl kullanacağını bilmez isen, sabah rüzgarında savrulur gidersin. Öfken ve nefsin bir olup aklını yener.’’







Türk Milletine Saygı ve Sevgiyle