Sessizlik diye başladım yazıma ne kadar kötü bir durum olsa gerek; bir şey üzerinde konuşmadan, dinleyip fakat yorum yapmadan, başkalarının fikirleri ve kararları sayesinde hayat geçirmek…Neden sessizlik dedim yazımın başlığına?Çünkü;biliyoruz ki sessizlik kötüdür,onun yanında tehlikelidir.Ve kimin ne zaman ne yapacağı belli olmayan bir durumdur.Bugün,ülkemizde yaşanılan durumda tam bu noktada belirginleşiyor.Üzerimizde oynanan oyunlar karşısında bizi yönetenler sessiz,kendi yöneticilerimizi seçen bizler ise her daim sessiz kalarak bu sürece destek veriyoruz,vermekteyiz.Bu yoldan kurtulmanın yolu yordamı yok mu diye düşünmüyoruz.Sorgulamıyoruz,okumuyoruz,izlemiyoruz.İzlesek bile beynimizi dolaylı yollardan veya direk olarak yıkayan,beyinlerimizi hapseden bir sanal gündem ile dolduruyoruz beynimizi.Bunun sorumlusu olarak kimi görüyoruz?Biz aslında böyle bir şey mi istiyoruz,halimizden memnun muyuz yoksa gerçekten şikayet mi ediyoruz?Bu gibi çelişkili ve anlamlı soruların yanıtını bizden başkası veremez,vermemeli.Onun için bizler,burada biz diyerek kastetmek istediğim Türk Milleti bizi yönetenleri,basını,hukuku,eğitimi,sağlığı,güvenliği aklımıza gelen her şeyi sorgulamalıyız.Bunun için başkalarının istediği gibi aklımızı,mantığımızı kaybedip meydanı düşmanlarımıza bırakmak yerine;sağduyulu,akıllı kararlar alıp uygulamaya koymalıyız.

Ülkemizde gelinen sürece baktığımız zaman insanın üzülmemesi elde değil. Neden üzülüyoruz diye sorsak herkes başka türlü cevaplar verir, çünkü herkesin düşünce tarzı, sistemi farklıdır doğal olarak. Fakat, aklı başında olanların birleştiği ortak bir nokta var:Ülkemiz Tehlike Altında.Nasıl oluyor da tehlike altında diyeceksiniz?Herkesin gözleri görüyor,kulakları duyuyor.Gündemimizde gerçekleşen olayları yorumlayan gazeteciler,yazarlar,sivil toplum örgütleri,siyasi parti liderleri,halk.Herkes başka bir havadan çalıyorlar.Ülkemizin en önemli sorunlarını göz ardı ederek,sanal gündem yaratarak bazı kesimler mutlu olsun diye Türk insanıyla oyun oynanmasına bazı aydın dediğimiz kişiler göz yummaktadır.Bunun hesabını sorması geren yine Türk Ulusudur. Türk Ulusu, koyun değildir. Tepki ve isyan edebilecek güçte ve yetenektedir. Çünkü tarihsel bir misyona sahip, atalarından aldıkları genleri eyleme dönüştürebilecek güce sahiptir. Fakat,önemli olan güce sahip olmak değil,o gücün farkında olabilmektir.Bizler bugün gücümüzün farkında dağiliyiz.Korkuyoruz,siniyoruz,her şeyi Allaha bırakıyoruz,hiçbir konuda ve tartışmadan söz sahibi almıyoruz.Bilinçlenmeden,körü körüne yaşıyoruz.Oysa Türk Ulusu,yeni düvele karşı savaşmış,bağımsızlığı uğruna nice savaşlar yapıp bu topraklara yerleşen topluluktur.Bizler,yani Türk Milleri akıllı,çalışkan ve zeki bir milletiz.Bu özelliğimizden korkan düşmanlarımız bizi bu gücümüzü kırmak istemektedirler.Ve bugün başardılar. Kültür emperyalizmi sayesinde bizlerin beyinlerini sanal dünya ile yıkadılar ve sessiz bir topluma dönüştürdüler.Oysa,biz biliyorduk ki bu ülke her kesimiyle dostu.Düşmanını da bilirdi.Bugün kavramlar birbirine girmiş durumda.Kimin eli kimin cebinde belli değil.İnsanlar neyi,kimi,neden,niçin tuttuğunu,savunduğunu aklı başında olarak bilemiyorlar.Körü körüne bağlanıp bir gemiye herkes o gemiye akın ediyorlar fakat bilmiyorlar ki o gemi bir gün yıkılırsa kendileri ile birlikte bütün TÜRKİYE batar.İşte bu fikri tüm halkımız anlasın diye bazı şeyler yapılmakta.İnsanlarımız okusun,düşünsün diye bilinçli yayın organları,gazeteler,tvler görev yapmakta fakat bunlar boşuna.

Benzetme yapmak istemiyorum fakat bugün gelinen noktada Türk Halkı aynı koyun gibi bazı güçler tarafından kullanılmaktadır. Örnek vermek gerekirse; koyunlar kesimhaneye giderken hiçbir koyun tepki göstermezler,hepsi beraber kesim yerine giderler.Çünkü onlarda isyan ve tepki verme kabiliyeti yok,en önemlisi akıl yok.Fakat bizlerde akıl ve mantık var.Bizler duygumuzdan çok aklımızla hareket etmek zorundayız.Bugün gelinen nokta bizleri buraya yöneltti.

Sonuç olarak; yazımın başlığındaki gibi sessizlik ortamı çok kötü ve vahim vericidir. Bizler bir an önce bu ortamdan çıkıp,gücümüzün ve kudretimizin farkında olmaya başlamalıyız.Zaman,her şeyin ilacıdır derler fakat yerinde ve uygun zamanda karar verilmeyen projeler veya söylemler,eylemler hiçbir şeye yaramaz.Bizlerin yapması gereken;geçmişi sahiplenmek,geçmişimizin olumlu ve olumsuz koşullarından ders alıp geleceğe güvenle çıkabilmek için çalışmak,okumak ve sessiz kalmamaktır.