TÜRKİYE



Taner BİLEN



“İnsan iyidir ve sadece iyi olan insandır”.



Ama günümüzde insanlar bu vasıflarını ne yazık ki yitirmişlerdir.



Günlük yaşayan ucuz insanların ülkesi Türkiye’den bahsetmek, Demokrasinin söylendiği anda var olduğu ülkeden çarpık örnekler yazmak…



Gerçeklerin çarpıtıldığı, sahte mutlulukların peşinden koşulduğu, kriz yapıldığı, “merkez varlık” insanın bilinen sebeplerden değil, aydın geçinen cahil politikacıların yol açtığı ülkenin siyasi çıkmazlara yönlendirilmesi, basit çıkarlar hevesine çeşitli entrikalara alet edilmesinden intihar girişimlerinin çoğaldığı bir Türkiye.



Yani “Gerçeğin kendisi, mutluluğun hayali sonsuzdur”.



Tanımadan dostlukları tatmak, tatmadan lezzetleri almak, almadan değerini bilmek iyi insanlara mahsustur. Dost ele sarılmak, Dost eli öpmek, öpülesi ellerin sahibi de insandır.



İnsan, Yüce Mevla’nın kâinatı emrine verdiği en değerli varlıktır.



Böyle olduğu içinde her şey ona bahşedilmiştir.



Ama ne yazık ki insan Mevla’sına kulluk vazifesini yerine getiremediği için kötülüklere yönelmiş ve felaketler arka arkaya gelmiş ve günümüzde de devam etmektedir. İnsanoğlu uslanmalı, haddini bilmeli, başkalarına şirin görünmek uğruna İslâmiyet’ten uzaklaşmamalı, Mevla’sının çizdiği rotaya geri dönmelidir.



Çok acı ama günümüzde; Ahlâksızlığın fazilet, doğruluğun suç sayıldığı ortamda merkez yaratık insan, öz benliğini yitirmiş, ar ve hayâ’dan uzaklaşmış, kadının kutsiyetini ayaklar altına almış, her şeyi medeniyet denen çarpıklıklar içerisinde illet hale getirmiştir.



İnsanı insanlıktan çıkartan ne oldu?..



Tabi ki batı sevdalılığı, taklitçi, günlük yaşayan politikacıların çıkarttığı yasaların boşluklarından meydana gelen suni bunalımlar; Devlet malını yakınlarına en kolay peşkeş çekme yarışlarından, ülke meselelerini unutan ve medeniyet tekerlemelerini temcit pilavı gibi tekrarlamaktan kaçınmayanlara bir örnektir.



Ne oldu bu insanlara?



Kötü idare mi, yoksa bu idarenin menfaati uğruna çıkartılan ekonomik çöküntüler mi? Veya bu kötü gidişatı düzeltsinler diye ülkeyi daha beter bataklığa saplayan terör elebaşları ve onların önerdiği sapık fikirler mi?



Demokrasi, demokrasi diye bağırıp duranlar, Atatürkçülüğü taklit eden yoz, bencil cahil aydınlar değil midir?. Türk kelimesini kaynaklardan silmeye, İslam ifade ve ibaresini Anayasa’dan çıkarmaya, T.C. harflerini kaldırmaya çalışan bunlar. Aslında bunların amacı kendi değerlerini karalayarak Emperyalistlerin gönlünde yer bulmak değil midir?



Deveye hendek atlatmak zordur derler ya...



Bu misal günümüzde ki birçok soruya cevaptır.



Bir İnsan çıkıyor, hep kendini doğru zannediyor, doğru bildiği yanlışlarda direnmekten, ülkeyi batırdığının farkına bile varamıyor. Yapılan uyarı ve ikazlara kulağını tıkayarak bencillikten kendisini kurtaramıyor ve ben gidersem bu ülke batar masallarından da kurtulamıyor. Tabi ki kendisini sapkınların elinden de kurtaramıyor.



Allah Allah!.. Sen bulunmaz hint kumaşı mısın? Sen git de Ülke düzlüğe çıkmaya, yönetimdeki asalaklar azalmaya başlasın. Gemi çok su aldı. Kendine acımıyorsan, günahsızlara acı da şefkat ellerini uzat, batmaktan kurtulsunlar. Ülke nefes alsın. Çünkü ihtirasın artık seni esir almış durumdadır. Anlamadım, sen hala ne diye inattasın. Bu inadı, yine bir ağlama duvarı üretip seçim kazanma peşindesin.



Bu Ülkede bazılarının utanması gerekmektedir. Suni yaratılan krizlerden mi, çörekleşen yargının yanlı kararlarından mı, yoksulun sofrasından çalınan umut lokmalarından mı, Çare aramak için Milletin Meclisinde ölümü seçenler mi?



Hayır; ASIL UTANMASI GEREKENLER KİM?..



Artık insanların nefesini bırakın ki boğulmasınlar.



“YETER SÖZ MİLLETİNDİR” denildiği gibi...



İşte ben; Çirkefler çorağında Müslüman olduğumdan, Müslüman geçinen bir Türkiye’de doğduğumdan, saf ve tertemiz eşimle kızımın başörtüsünden, lâik olduğunu iddia eden Türkiye de emekli edilmekten, UTANIYORUM. Göçüp gideceğim desem de Anayurdumu terk edemem, Müslüman Türk’ün Coğrafyasına uzanan hain ellerden, İnsan hakları savunucusu medeniyiz diyen nankör devletlerden, Cumhuriyeti yok sayan sahte Atatürkçü ve Kemalistlerden, UTANIYORUM.



Günlük yaşayan insanlar, ucuz yaşamayı sevenlerdir. Ucuz yaşamak insanları felakete götüreceği gibi, ulusları da çöküntüye sürüklemeye gebedir.



Meyve veren ağaç taşlanır derler. Hep taşlanan olalım. Taşlanmaktan hiç bir zaman korkmayalım. Alnımız ak, başımız daima dik, adımlarımız hep ileri olsun. Bu Ülkede tökezleyenlere ihtiyacımız yok bizim.



Bu ülke; içinde bulunduğu çıkmazlardan kendini kurtaracak bir Lider bekliyor.



Haydi iş başına günlük yaşamayan, ucuz olmayan insanlar.



Doğruluktan şaşmayan, Demokrasiyi lâyıkı veçhiyle tatbik edecek insanlar selam olsun sizlere. Gelecek lider belli. Haydi hayırlısı. İnşallah onu da çizgisinden saptırmazlar.



İnsan yalan söylemez, aldatmaz, kandırmaz, dedikodu, iftira, küfür ve hakaret etmez. Din tüccarlığı, inanç ve vicdan sömürüsü, siyaset simsarlığı, demokrasi düşmanlığı başta; Rüşvet, iltimas, ayırma-kayırma, yolsuzluk, hırsızlık, gasp, can ve mal güvenliğini tehdit, Hürriyeti tahdit, çıkar ilişkileri tesis, imtiyazlı sınıf oluşturma ve sair. İnsanlık, adalet, hukuk ve ahlak dışı cürüm ve canice emel sahipleri ile katiller asla “İNSAN” olarak kabul edilemez. Islah olmadıkça, insani muameleye tabi tutulamaz.



Devlet insan için vardır.



Kanunlar Anayasa’ya, Anayasa ise insan ve insan tabiatına aykırı olamaz.



Hükümet; Millet iradesinin Devlet idaresinde tecelli biçimi olup:



HÂKİMİYET KAYITSIZ VE ŞARTSIZ MİLLETİNDİR.



Her insan bir devlettir. İnsan olan; Namuslu-Dürüst ve Demokrattır.



“Demokrat olmayan, insan olamaz.”