İkametleri cam ile kaplı olanlar asla cesur işlere kalkmamalıdırlar.









Değerli bir büyüğümün istemeden şahit olduğum telefon konuşmasında ki şu cümleler hakikatin gerçeği ve köşeli tarafıydı, paylaşmak istedim.









''Cam fanusta oturanlar, kimseye taş atmasınlar.''









İşte hayatın tam kendisini anlatan, beraber yürünen yolda belli zamandan sonra yolunu değiştirmek zorunda kalan insanların, ruhsal ikametlerinin tasfiri ''Evlerin Camdan'' olması.









Çıkar ve menfaat hayatımızın kendisi oldu. Bol keseden slogan atıp tutan kesimler, yakinen görüp tanıdığınızda, tuzlarının kuru, sırtlarının ise bir sağlam yere yaslandığı bir gerçek.









Kısacası elin eşeği ile yol alan, bir grup kendinden bi haber şeklen aydın kesim. Şeklen aydınlık halleri, tavır ve duruşları dışarıdan bakanlar için ''İşte aradığımız ideal insan '' görüntüsü resmetmekte.









Biraz samimiyet ile fikriyat yürüyüşü esnasında, hakikat hemen tecelli ediyor, tavır koymalar, yol ayrılıkları, arayıp sormamalar başlıyor. Ülkemde milli siyaset erki ile ideolojik sistemde bu halde genelde, Ülke örnekler yığını halinde.









Hal böyle olunca, kaşıklanan cacık tad vermiyor.









Ülke, iletişim araçlarının teknolojik yarışında küresel aktörler arasındaki, dayak yiyen dublör değerinde. (Bu arada aklıma, rahmetli Kemal SUNAL geldi, -Şaba'ı getirin....(!) diye bir film de replik vardı) aynen bu misal.









Mevcut iktidar, verilen vazifeden fırça yiyince, muhalefetteki ''Şabanlar'' devreye giriyor (!)









Cam fanus evden, nereye geldik yazıda şaşılacak durum.









Kısacası, bir merfkure uğrunda, fikriyat uğrunda yürüyen, ideolojik mücadele veren kitle ve kitlelerin evleri (Yurtları) kalın duvarlar ile örülü gibi olmalı, ''Jeriko'' misali. İşte bu yol arkadaşları ile ancak doğru sonuçlar elde edilebilir, aksi halde 13 bölümlük televizyon dizisinden farksız olmaz birliktelik.









''Milli Ülkü'' uğrunda yüreyecek kişilerin geçmişten alacakları dersler, tarihin satır aralarının şerhlerinde ispatı ile dolu. Milli olup yolda yürüyenler, her daim taşlanmış, hain ilan edilmiş, dışlanmış, canlarını bile kayıp etmişler. Ama duvarlarını sağlam tutmuşlar, yıktırmamışlardır.









Çevremize bakalım, tanıdıklarımıza, kaç tane duvarı camdan olup taşlanınca kırılacak diye korkan titrek arkadaşımız, dava yolcusu sandığımız arkadaşımız var ?









Bunları belirleyelim, hayatımızdan çıkarmayalım. Sadece tedbir olarak kontrol altında tutalım, çünkü en zor zamnımızda bizlere en büyük kazığı bu arkadaşlarımız atacak, ruhsal çöküntümüze neden olacaklardır.









Ev, Can evi olmalı, Can evi olanın fanusu, Canı verendir...





















''CANDAN'' Evleri olanlara Selamlarımla....









Saygıyla









Emrah BEKCİ



Araştırmacı Yazar