Ekonomide homo-ekonomikus, bireysel olarak maksimum faydayı sağlamaya çalışan yada kendi faydasını ön planda tutarak karar alan ve davranan insan demektir ( başka bir deyişle her şeyi para gözüyle gören insan ). Bu tanımlama ile insanın doğası gereği bencil yaratıldığı kabul edilmekte ve ekonomik yapı bunun üzerine kurgulanmaktadır.

Oysa homo-ekonomikus daima kaybeden insandır. Nasıl mı?

· Bireysel olarak daima kaybeder, örneğin; parasıyla para kazanmak için bankaya faizle para yatırır. Banka bu paranın üzerine bir miktar daha faiz ilave ederek üreticiye, diyelim ki beyaz eşya üreticisine kredi olarak verir. Kredi alan üreticinin maliyeti artar ve ürettiği mala zam koyarak satmaya başlar. Eğer homo-ekonomikus % 10 faizle para yatırdıysa, üretici % 15 le kredi aldıysa ve nihai ticari işlemde beyaz eşyaya % 20 zam geldiyse bu malı satın almaya mecbur olan açıkgöz homo-ekonomikus % 10 zarar etmiş demektir.

· Aynı zarar toplumsal açıdan da söz konusudur. Mesela, İsrail’in kuruluşuna bakarsanız, devletin kuruluşunun toprak satın alımıyla başladığını görürsünüz. Osmanlı Kanunlarına göre Yahudilere toprak satışı yasak olmasına rağmen şimdiki Filistinli Arapların homo-ekonomikus ataları daha fazla ücret ödeyen Yahudilere topraklarını Osmanlı yasalarını ve uyarıları hiçe sayarak satmışlardır. Şimdi torunlarının yaşadıkları ise ayan beyan ortada …

Gerisi anlayanların vicdanına ve basiretine kalmış …