Timur , “Bir mıh bir nalı kurtarır, bir nal bir atı, bir at bir komutanı, bir komutan bir orduyu, bir ordu bir ülkeyi kurtarır” demiş. Çocukluğumuzda büyükler “tabağındaki yemeği bitir, arkandan ağlar” derlerdi, gerçekten yemeğin ağlamadığını bilirdik ama yine etkilenir bitirirdik.

Ekmeğin atılması günah sayılır, artan ekmekler unlu yumurtaya bulanır, akşamüstü kahvaltısı olurdu.

Ayakkabılara pençe yapıldığı günler, işçilerin 2-3 kat sefertası ile fabrikaya gittiği günler sanki siyah beyaz film gibi gerilerde kaldı.

Çeyiz hazırlığı için dantel, örgü ören, kilim dokuyan kaç genç kız var, gazete eklerindeki patronlara göre modeller çıkarıp dikiş diken kaldı mı ?, veya kaç evde dikiş makinesi sesi var.

Kıyafetlere uygun buluzlar, gömlekler takılar almak için çarşıları dolaşmayan var mı?

Pahalı arabalara binip, boş zaman buldukça benzin yakanlara ne demeli.

Piyasaya sürülen her yeni model cep telefonunu alanlar, yabancı marka sigara içenler, köpeklerine ithal mama yedirenler bu ülkeyi çok seven bizim burjuvamız değil mi?

Araştırmalara göre, Türkiye’nin dış borcunun 260 milyon dolar olduğu, eldeki döviz rezervinin bile borç ödemeye yetmeyip 145 milyar dolar açık verildiği, iç borcunun 263.400 milyon T.L olduğu günümüzde, İthalat ve İhracat farkının 50 milyon doları bulduğunu halkımız biliyor mu?.

Her yıl bütçenin tutturulamayıp 40 milyon dolar seviyelerinde açık verildiği, ödenmeyen çek ve senetlerin toplamının, yeni T.L ile 36 milyarı geçtiği kaç kişinin umurunda.

Kazanıp vergi kaçıran vatanperverler ile vergileri otomatik kesilen bordroluların arasındaki haksızlığı görebilen kaç vatandaş var.

Her şeyi devletten bekleyip, her fırsatta devleti suçlayarak sorumluluktan kaçamayız.

Devlet bizler değimliyiz, devletin kurumlarında bizler yok muyuz?, Ailemizin, komşularımızın, mahallemizin sorunları bizi nasıl rahatsız ediyorsa, ülkemizin, milletimizin ve devletimizin sorunları da rahatsız etmeli.

Bu çılgın harcama alışkanlığından kurtulup, savurganlıkları terk edip, tüketmek yerine üretmeye yönelmekten başka çare bilen varsa bize de öğretsin.

Şimdi sultan Timur’un bir mıh misali ile, her Türk’ün bir mıh çakması ile neler olmaz ki.

Yarından itibaren bütün kıraathanelerde oturanlar ağaç dikmeye gitse, veya elimizde kaldıysa milli sermayeli bir fabrikada 1 saat çalışsa neler ortaya çıkardı, hayal edelim mi?.

Artık gerçekleri görüp, atalarımızın canları pahasına miras bıraktıkları ülkemizi düşünüp, çok çalışıp üretme zamanı.

Bindiğimiz dalı kesmeden, testi kırılmadan.