— “İnsan mı paraya bağlı, yoksa para mı insana? Bu, insana bağlı.” derler… Derler de… Ya ortalarda ‘insan’ görünmezse ne olur? Kimse düşünmez…



— Şu garip âlemde çok ‘sert’ olanlar ‘kırılır’, çok ‘yumuşak’ olanlar ezilir’miş… Siz hangi guruptasınız? Ben hangisiyim acaba?



— Siz ne kadar ‘iyi niyetli’ olursanız olun, karşınızdaki ‘içten pazarlıklı’ ve ‘iyi niyetli’ değilse, hepsi havadır… Farklı düşünen var mıdır ki?



— Meğer âdemoğlunu yedikleri değil, hazmettikleri insan yaparmış… Size bu gerçeği söyleyen oldu mu? Ben yeni duydum da…



— Semeri alınmış eşek, ‘eşek’ olmaya devam eder mi? Yoksa ‘eşeklik’ten çıkar mı? Üzerine başkalarını bindirir mi? Ben bu türleri göremiyorum da…



— “Arsız adam’a söz neylesin, ‘kokmuş et’e tuz neylesin” demişler… Etrafınızı koklayın hele, yayılan kokuları hissedebiliyor veya duyabiliyor musunuz?



— Bazılarına göre ‘hukuka uygun’ her konu mutebermiş; meğer bazılarına göre de ‘hukuka uygun’ bazı eylemler, edep ve ahlâka uygun olmazmış…



— Yaşanan günlük koşuşturmalar ve telaşlar içinde ‘hayatın mutlak gerçeği ölüm’ün, alıp götüreceği insanlara her gün bir adım daha yaklaşıldığı hiç akla getirilmez.



— Eski KÖY Başkanı Kemal Pürüz’ün meşûm 28 Şubat’tan haberi yokmuş. Vah, vah, vah!… Çok ama çok üzüldüm. Başka haberi olmayanlar (!) da var mıdır acaba?



— Meğer gerçek olan şu imiş ki, ‘insan kendini, kendine yeterli görerek azarmış’ da hiç farkında olmazmış. Etrafınızı şöyle bir kontrol ediniz, bu tür tipler var mı?



— ‘Ortaklık’ öyle bir şeymiş ki şeytanla dahi olsa, ortak olarak buğday ekilse, ekilen buğday eşit paylaşılırmış; ama gelin görün ki fiiliyatta ‘şeytanla ortaklık’ yapan buğdayın ancak samanını alırmış.



— Dişi çekilen ‘aslan’, dişi çekildikten sonra ‘aslan’ olmaya devam eder mi? Görüntüsü ‘aslan görüntüsü’ olmasına rağmen, hangi tür hayvanları ve mahlûkatı kandırabilir?



— ‘Eğitimsiz insanları eğitirsek insanlar düzelir’ sanılır; meğer bazı insanları ne yapılırsa yapılsın ‘düzeltmek’ mümkün olmazmış… Sadece eğitimli cahiller çoğalırmış.



— Yollar hepimize ait olduğu halde ‘bazıları’ tüm yolların kendilerinin olduğunu sanıyormuş... Eğer böyle ise bazıları hep yolsuz mu kalacaklardır? Allah, hiç kimseyi yolsuz ve ‘itibar yoksunu yolcu’ yapmasın…



— Meğer insanoğlunu okudukları değil, hatırladıkları onu bilgili yaparmış... Ben de zannediyordum ki okuduklarını hatırlamasalar bile sürekli okuyanlar bilgili olurlarmış…



— Hayatlarından dini ve kutsal değerleri çıkaranların Ramazan günleri, dini bayram ve geceler hakkında hüküm vermeleri meğer abesle iştigâlmiş… Peki, benim bunlardan niye haberim olmaz ki?…



— Keşke bazı insanlar gerçekten ‘oldukları gibi’ davransalar da yıllar sonra başkalarının, dost ve arkadaşlarının kanaatlerini tersine çevirmeselerdi… Ne olurdu sanki? Dünya mı yıkılırdı?



— Keçecizade İzzet Molla (1785 – 1829), asırlar öncesinden haber vermiş ve demiş ki; “doğru yoldan ayrılmakla dünya yıkılmaz. Onu asıl yıkan, bilim adamlarının dalkavukluğudur”… Merhum Molla, bu sözü hangi ülke insanı için söylemiş? Bilen var mıdır?



— Meğer şu fani âlemde insanoğlunun kazandıkları değil, biriktirdikleri onu zengin yaparmış... Öyle diyorlar… Siz ‘biriktirerek zengin olanlar’ı gördünüz mü? Ben hep tersini gördüm de… Biriktirdikçe fakirleşen garibanlar...



— Oyuncusu ve aktörleri olduğumuz hayat filminin finalini düşünen var mı? Bilmeyenler için: Küllü nefsin zaikatül mevt!… Her nefis ölümü tadacaktır!… Hiçbir âdemoğlu istemese de, o mutlak adalet hükmünü icra edecektir…



— Çabaları ve gayretleriyle veya bazı insanların sırtlarına basarak yükselenler, zamanı gelince, bir süre sonra inerler veya inmek zorunda kalırlarmış... Kural doğru… Ama onların bir kısmı, milletin ve devletin sırtına biner ve hiç inmezlermiş. Millet onları ömürleri boyu taşımak zorunda kalırmış.



— Yazık... Çok yazık… Allah’ın şaşırttığı bazı kimseler, her yaptıkları şeyi yüzlerine ve gözlerine bulaştırırmış. Ben gördüm böyle tipleri, siz de gördünüz mü? Her türlü yemeğe maydanoz olanları, her durumdan kendilerine vazife çıkaranları ve her yerde ‘ayrık otu’ rolü üstlenenleri?



— ‘Şaka yapmıyorum, yobazları bu ülkeden temizleyeceğiz, söz veriyorum’ diyen eski KÖY Başkanı, Kemal Pürüz, kodese tıkılmış ve söylediklerinin ve yaptıklarının hepsini inkâr etmiş… Daha var bekleyin hele hafızalarını kaybeden ceberutları, zâlimleri, ‘belhüm adal’ yaratıkları… Hey büyük Allah’ım, madem inkâr edecekti bu zâlim yaratık, merhametsiz ve gaddar herif, o zaman niçin konuşturdun bu korkağı...



— Sineklere, böceklere ve pirelere karşı o kadar duygusal, hissî ve merhametli davranan bazı nev’i şahsına münhasır tipler, bu hayvanların kılına zarar gelmesini istemezler. Lâkin gelin görün ki bu tipler, insanlara ihanet etmeye, onları harcamaya ve yok saymaya gelince, öyle şedit bir şekilde insafsızlaşır, merhalesizleşir, kabalaşır ve despotlaşır ki tanınmaz hale gelirler. Gözleri hayvanlardan başkasını göremez olur… İsterseniz etrafınıza şöyle bir bakın…



— Köprüyü geçinceye kadar ‘ayı’ya ‘dayı’ diyenler, geçtikten sonra ona ‘ayı’ diyorlarsa, hangi halleri doğrudur? Eğer ilk dedikleri doğru ise, bunu söyleyenler, sahtekârdırlar, üç-kâğıtçıdırlar ve çıkarcıdırlar… Ayının ‘ayı’ olduğunu bile bile ‘dayı’ dediklerine göre, işlerine gelmediğinde veya çıkarlarına hafifçe dokunulduğunda, daha neler söylerler neler… Eğer ikincisi doğru ise, bu defa ‘dayı’ olduğunu bile bile ona ‘ayı’ diyenler, nankör varlıklar olup ahlâksızlardan, edepsizlerden ve çıkarcılardan başkası olamazlar. Bana öyle geliyor da…



— Şöyle etrafınıza bir bakın, bazı tipler vardır ki hayatları boyunca her şeyi not alırlar… Kendisine gereksin veya gerekmesin, onu görenler, muhatabın yüzüne bakmaksızın, ifade alır gibi hep not defterine bir şeyler yazdığını ve not tuğunu görürler. Tutulan notlar ne zaman açıklanacaktır? Kimse bilmez, kendileri de… Ömürleri boyunca not tutan bu zatlar, acaba bu dünyada ebediyen kalacaklarını mı sanıyorlar? Hiç ölmeyeceklerini mi düşünüyorlar… Yoksa çektikleri numaraları, üç-kâğıtçılıkları ve nankörlükleri, tarihe bırakmak için mi böyle davranıyorlar… Bu türlerden her hangi birisini görürseniz, sorun bakalım, ne diyecekler? Belki de tarihe ve insanlığa hizmet ediyorlardır… Kim bilir?





Öf… Öf… Öff be…

Sanıyordum… Meğer…

Sanıyorduk… Meğer…

Sanıyorlardı… Meğer…



Bu karışık duygular da hep beni mi bulurlar ne?