Çanakkale savaşı sonrası yenilginin tek suçlusu olarak görülen Amiral Wilson Churchill çıkarıldığı savaş suçları mahkemesinde Amiral Wilson Churchill’e söyle bir suçlamada bulundular: “Suçlama: Sana kraliyet donanması, ANZAK, Büyük Armada ve birçok müttefik askeri verildi. Ama sen ne yaptın. Gittin bir avuç Müslüman’a yenildin. Bunun üzerine ben burada savunmamı yapamam diyen Churchill milleti bahçeye, havuz başına çağırır. Nöbetçilere işaret ederek” Havuza iki balık atın”. Nöbetçiler havuzun içine balıkları atarlar. Sonra “O Balıkları yakalayın” der. Ama bir sorun vardır, havuz içinde balık nasıl yakalansın. Bunun üzerine havuzdaki suyu nöbetçilere kovayla boşaltmalarını söyler ve su boşaltında balıklar havuzun tabanında kalır. “Şimdi yakalayın” der. Nöbetçiler tabanda bir yere kaçamayan balıkları yakalar. “İşte anladınız mı?” der. “Bu balıklar Müslümanlar, su ise onların dini ve kültürüdür. Biz bunları dininden ve kültüründen ayıramazsak asla yenemeyiz” der.

İşte dostlar her şey bunlardan hâsıldır. Yüz yıllardır bitirilemeyen Müslüman dünyası, bu savunmadan yola çıkılarak yavaş yavaş bitirilmeye başlanmıştır. Tam kazandık dediğimiz zaman kaybetmemizin başladığı zamanmış.

Planlanmıştı artık bu milletin bitirilmesi. Uzun da olsa bu plan işleyecekti. İlk önce göstermelik bir zafer daha sonra zorla kabul ettirilen bir lider. Liderden daha çok bir diktatör. İlk önce kılık kıyafet dediler, şapka dediler ne kadar din adamı varsa hepsini astılar. Size soruyorum sevgili okurlarım. Şapka giymedi diye bir adam asılır mı? Evet asılır. Şimdi diyeceksiniz. O zaman farklıydı. Hayır hiçbir farkı yoktu. Varsa birisi bana söylesin. Hep uyuttular bizi farklıydı diye. Sırf biz bunlara karşı gelmeyelim diye. Neyse devam edelim. Daha sonra doğudan bir isyan çıkmış güya. Adı da Şeyh Said isyanı. Sakın sizin gibi düşündüğümü zannetmeyin belli başlı mihraklar. Şeyh Said’in isyanı sizin isyanınız gibi isyan değildi. İslam isyanıydı. Çünkü o bir Müslüman alimiydi. Zerdüşt ya da Ateşgede değildi. Güya ülkeyi bölmeye çalışıyormuş. Asla değil. Bu insanın tek derdi oynanan oyunu görüp figürana değil de asıl oyuncuya karşı çıkmaktı. Ne oldu. Sonunda asıldı. Bir de İngiliz ajanı olarak suçlanır bu insan. Asla değil. Cebinde İngiliz parası var diye İngiliz ajanı olarak suçlanır. O zaman bütün Türkiye Amerikan İngiliz ajanlarıyla dolup taşmaktadır. En azında Türkiye’nin &90’ının cebinde bunların parası var. Demek ki hepimizin idam sehpasına çıkmamızın mümkün olduğunu görüyorum. Bir de nasıl bir hikaye uydurmuşlar ki biz de hemen dinleyip uyumaya başlamışız. Görünürde Yunan, sahne arkasında büyük dünya devletleriyle savaşıp yenmemize rağmen bir avuç isyancıyı yenemeyip de Musul ve Kerkük’ü alamamışız. Sizi bilmem ama ben bunu ta ilkokul 5’te duyduğum zaman inanmamıştım. Demek k,i eskiden orayı onlara vermemiz planlanmış. Biz de o plana uyduk o kadar. Binlerce mazlumun onuruma ve kanına kast ederek.

Sonra kitap yazdı diye başka bir alim olan İskilipli Atıf Efendi asıldı. Ey yazarlar size sesleniyorum. Siz niye asılmıyorsunuz. Susmayın. Cevap verin. Ama vermezsiniz. Çünkü sizinde ağzınızı parayla tıkadılar.

Hülasa bizi köklerimiz olan İslam alimleriyle ayırdılar. Belli bir şeydi köklerimizden ayrıldığımız zaman kuruyacağız. Yavaş yavaşta kuruyoruz. Arada sırada yediveren gibi başımızı çıkardığımız zaman koparıyorlar.

Sonra çocuklar diskolarda barlarda,

Anaya babaya karşı gelme en son safhalarda,

Nerede bu ahlak saygı diyenlere

Boşuna aramayın 1923’te kaldı sehpalarda.

Burada asla gençlere ve çocuklara kızmıyorum. Ne gördüyse onu yapıyor. Yapacağı başka bir şey yoktu. Çünkü bir planın parçasıydı. Yozlaşmış, diyaloğa uğramış, dinler bahçesinden geçmiş, dinler birliğini inanan, İslam’ı, İslam’ın 5 şartından müteşekkil olduğunu sanan ılımlı bir Müslüman figürüydü yaratılmak istenen. Ya da vatan, millet, din, imandan bi-haber olan gençlik. Çünkü bunlar daha kolay yutulur, daha kolay hazmedilirdi. Yapılan işgallere karşılık vermezdi.

Ha bir de şu hikâye ile uyutulur. Yumurta deliğe yanaştığı zaman bizim ulusumuzun harekete geçeceği. Hayır, asla böyle bir şey yok. Şanda Türkiye’nin %90’ savaşa katılmaz. Hepsi ölümden korkularını vatan sevgilerinin önüne geçirmiştir. Çünkü vatan sevgisini İslam emreder. İslam’dan bi-haber olan vatanını savunmayı bilir mi? Vatan için ölmeyi göze alabilir mi?

Artık kolay bir lokmayız kardeşlerim. Çorba gibi, su gibi bizi çiğnemeden hazmedecekler. Allah sonumuzu hayırlı etsin.