Almanya’nın en önemli eyaletlerinden biri olan NRW (Nordrhein-Westfalen) tam bir seçim atmosferi içerisine girdi. Büyükten küçüğe bütün partilerde bir seçim maratonu başladı. Her biri iktidar veya daha güçlü olma çabasında; meydanlar ısınmakta ve vaadler sıralanmakta. Göçmenlerin yarasına merhem, çözüm proğramları ise henüz ortada gözükmüyor.



Geriye giderek ve bir önceki seçimlere baktığımızda, CDU (Hristiyan Demokratlar) ve SPD’nin (Sosyal Demokratlar) başabaş geldiğini görmekteyiz. Öte yandan geçen seçimler CDU’ya iktidarı kaybettirmekle kakmadı, aynı zamanda da parti içerisinde bir çok diğişikliğe ve çalkantılara da mahal verdi. Bu seçimlerde ise SPD daha güçlü çıkma ve hükümeti yeniden kurmak hedefine kilitlenmişe benziyor. Eyaletin 3. siyasi güçü durumunda olan BÜNDNIS 90/ DIE GRÜNEN’e (YEŞİLLER) gelince, onlar da seçimden daha da güçlü çıkacaklarından emin ve muhtemelen kurulacak koalisyon hükümetinin güçlü bir ortağı olacağına kesin gözüyle bakmakta. FDP’nin durumu ve duruşu ise muallak bir görüntü sergilemekte. Barajı aşar mı bilmem ama, postu PRATEN’lere kaptırma korkusu içerisinde olduğu da bir gerçek. Geçtiğimiz dönemde sanki ‚istemezük’ politikası sürdüren DIE LINKE’nin (Sol Parti) geleceği de ayrı bir muamma arz etmekte. Öte yandan göçmenlerin özellikle de Türkler’in yoğunlukta bulunduğu BIG ise „daha çok oy -daha güçlü mücadele“ hedefine kilitlenmiş durumunda.



Geçen dönemin azınlık hükümetinin icraatına (göçmenler arasında en kalabalık grubu oluşturan) Türk toplumu gözüyle baktığımızda, müsbet bir kaç adımın atıldığını görmekteyiz. Bunların başında eğitim sisteminde ((Schulgesetz) yapılan değişiklik, NRW’de okullarda verilmesine başlanacak „İslam Din Dersleri“ (Islamische Religionsunterricht) ve „Katılım ve Uyum Yasası“ (Teilhabe ve Interationsgesetz) gelmektedir. Bunları olumlu gelişmeler ve doğru atılmış adımlar olarak görmemize rağmen, henüz bir çok noktanın muallakta olduğu ve uygulamada zorlukların çıkacağı da bir gerçektir.



Bu seçimde bütün partilerin daha fazla göçmen kökenli aday gösterdiği sevindirici bir gelişmedir. Aşağı yukarı bütün partilerin içerisinde Türk kökenli adaylar var. Göçmenler içerisinde en kalabalık grup olan Türkler’in ilgisinin siyasete artması ise ayrı bir müsbet gelişmedir şüphesiz. Ancak burada önemli olan bir şey daha var: Ortak hedef ve ortak strateji. Ne yazık ki, değik partilerdeki Türk (Alman vatandaşı) adayların ortak bir hedefi gözükmemekte. Halbuki bu ülkede en çok dışlanan, ayrımcılığa, haksızlığa ve çifte standart muamelesine maruz kalan toplum Türk toplumudur. Aynı zamanda ırkçı ve İslam düşmanı akımların hedefinde de yine ilk sırada Türkler gelmektedir. Şunu da unutmamak lazım; Almanya’da yaşayan Müslümanların yaklaşık yüzde altmışı Türktür. Onların meselelerinin çözümü, eşitlik ve adaletin yerini bulması ise büyük ölçüde birlikte hareket etmeye ve güç oluşturmaya bağlıdır.



Güçmen kökenli vatandaşların oylarına gelince, siyasetin yönüne değiştirecek ve iktidarı belirleyecek kadar önemli olduğu herkesçe malumdur. Başka bir ifadeyle göçmen oyları ve özellikle de Türkler’in oyları adeta kilit rolündedir. Bu imkan ve fırsat çok iyi değerlendirmelidir. Siyasi partilerle açık açık pazarlık yapılmalıdır ve hangi parti mevcut meseleleri (çifte vatandaşlık, İslam’ın resmi din olarak tanınması, helal kesim, başörtüsü, İslam Din Dersleri, ırkçılık ve İslam düşmanlığı ile mücadele, kimlik, anadil vs) çözmek için samimi davranıyorsa onu desteklemek lazımdır. Ayrıca mutlaka sandığa gitmek lazımdır. Fakat kattiyen hoş söze, boş söze oy vermemek gerek. Şunu da unutmamak lazım; sandığa gitmeyenin sonradan vah, eyvah demesinin hiç bir manası yoktur. Ayrıca hak istemenin, hak aramanın ve hak almanın yolu da süphesiz ki siyasetten ve sandıktan geçmektedir…



Dinslaken, 14 Nisan 2012

Yakup Tufan