Çok eskiden (şimdi de pek çok yer var ya) köylülerin ormandan ağaç kesip kasabalarda sattıkları günün birinde, bir yolcunun yolu ormandan geçer. Hava çok sıcaktır ve yolcu çok yorulmuştur. Bir de bakar ki yolu üzerinde bir köylü vatandaş, kestiği odunları eşeğine yüklemiş ve yola revan olmak üzeridir.



Yolcu, oduncunun yanına gelir, selam verir ve aralarında şöyle bir konuşma geçer:

- Kolay gelsin arkadaş.

- Sağ olasın, gardaş.

- Bu odunları nereye götürüyorsun?

- Kasabaya…

- Sen orada mı yaşıyorsun?

- Hayır.

- Eee, peki bu odunları ne yapacaksın?

- Satacağım. Parasıyla bir şeyler alıp geri geleceğim.

- Peki, bunları kaça satacaksın?

- 100 liraya.

- Peki… Al sana 100 lira. Odunları yık. Eşeğe ben bineceğim. Kasabaya ben gideceğim. Orada eşeğini al istediğin yere git…

- İyi de… Anlamadım, bu odunlar ne olacak?

- Onlar senin. Gel, tekrar yükle, götür sat. Parası da senin…

- Ya… İyi be… Yani ben, senden 100 lira alacağım. Odunlar da benim olacak.

- Aynen dediğin gibi…

- Peki, öyleyse gel eşeğe bin.

- Tamam, anlaştık.



Vatandaş eşeğe biner. Oduncu da yaya… Bir süre giderler. Oduncu kafasında neler kurguladıysa:

- Arkadaş bak. Ben anlayamadım, şimdi geride bıraktığımız o odunlar ne olacak?

- Onlar senin… Beni bırak, geri dön. Onları yükle, kasabaya getir sat. Sen bilirsin.

- Hem odunlar, hem de paralar benim olacak, öyle mi?

- Evet, aynen değini gibi…

- Peki, anladım.



Bir süre daha giderler. Oduncu dayanamaz tekrar sorar:

- Arkadaş bak. Kusurumu bağışla… Kafam karıştı. Anlayamadım, şimdi geride bıraktığımız odunlar ne olacak?

- ‘Onlar senin’ dedim ya… Beni kasabaya bırak, geri dön. Onları yükle götür sat. Sen bilirsin.

- Hem odunlar, hem de paralar benim olacak öyle mi?

- Evet, aynen değini gibi…

- Peki, anladım.



Oduncu yaya, yolcu eşek üzerindedir ve bir süre daha giderler. Kasabaya varmak üzeridirler. Bir fırsatını bulan oduncu tekrar sorar:

- Arkadaşım. Kasaba göründü. Ama içimde bir kuşku var. Kusurumu bağışla… Yine kafam karıştı. Anlayamadım, şimdi geride bıraktığımız odunlar ne olacak?

- ‘Onlar senin’ dedim ya… Az sonra beni kasabaya bırak, sen geri dön. Onları yükle kasabaya getir ve burada sat. Parası da senin… Sen bilirsin. İstediğin gibi yap…

- Hem odunlar hem de paralar benim olacak öyle mi?

- Evet, aynen değini gibi…

- Peki, anladım.



Hâsılı vel kelâm:

Hani, bir ara bahsetmişim ya…

Tavuklar çiftliğinde bir çift horoz vardı ya…

O horozlar ne zaman yumurtlayacaklar?

Kötü bir niyetim yok…

Hani, kafam biraz karıştı da…