Türkiye’de kin, nefret ve öfke yaygınlaşıyor. Öylesine ki artık hoşgörü kavramı anlamını yitiriyor. Herkes kendi doğrularını doğru kabul edip diğer doğruların olmadığını olamayacağına inanmış durumda.







Son günlerde İslâm’ın hayırlısını mı, ılımlısını mı yeğlersin? sorusuna muhatap oluyorum. Cevabım mı? Açık. Yani Hayırlısı olduğunu okuyucularımla paylaşmak istiyorum.







Bu vesileyle ılımlı değil, bilinçli okuyucunun ısrarla sormakta olduğu, köşende neden din’le dindarlıkla, Türklükle ilgili yazı yazmıyorsun? sorusuna da cevap verelim.







Şu sıralar gerek yurtdışı merkezler gerekse Türkiye’deki merkezler harıl harıl konuyla ilgili çalışmakta, stratejiler üretmektedirler. Konunun mana ve önemine inananlar konuşmakta, yazmakta, yorumlamaktadırlar.







İslâm’ın ılımlısı mı-hayırlısı mı konusuna nedense pek giren yok.







Ilımlı İslâm, okyanus ötesinde şekillendirilen BOP’un bir alt başlığıdır. BOP coğrafyası, Türklerin ve Müslümanların coğrafyasıdır. Türkiye (çoğunlukla) Türk ve Müslümandır.







Müslümanlığın yeşil kuşaklandırılması, ılımlılaştırılması yetmemiştir ki şimdi de gündeme Türklüğün sulandırılması gelmiştir.







Aynı Project Democracy, bölgenin nüfusunda Türk olan ve barındıran diğer ülkelerinde de uygulamaya konulmuştur.







Türkiye’nin Ilımlı İslâm ve Ilımlı Türklük tarafından BOP hedefine yöneltildiğine inanabilirsiniz. En azından emareler onu gösteriyor.







Ilımlı İslâm ve Ilımlı Türklük; ehlileştirilmiş, Amerikan çıkarlarına göre şekillendirilmiş yeni yönetsel kavramlardır.







Okyanus ötesinden atanmış ılımlıların temsil ettiği İslâm eğer İslâm’sa, ben büyük bir gönül rahatlığı ile İslâm’ın hayırlısından yanayım.







İslâm diye, BOP tiyatrosu Ilımlı İslâm’ı anlayan cumhur ve cumhurun kurumları, davranışlarını tekrar gözden geçirmelidirler.







Tüm dünyada ülkeyi kötülemek vatan hainliği ise Türkiye’deki bazıları kahraman.







Dünyanın her yerinde Ilımlı İslâmi demokrasiler istiyoruz diyen ABD’li yetkililerdir.



Demek ki ılımlı Müslümanlığın ve Amerikalıların desteklemesinin şartları neymiş?



Bana itaat edin.







Peki buna neden kimse cevap vermiyor?



Şimdi dillendirilen ılımlı-yumuşatılmış-ehlileştirilmiş İslamcılık vardır.



Ve bu ılımlıların Türkiye’yi yönetmesi!







Başta Anadolu olmak üzere Ortadoğu, Kafkasya ve Orta Asya’da Hıristiyanlığın önü alabildiğine açılacak, Fener Kilisesi’nin ekümenikliği ileri sürülecek, Yunanistan’da AB fonlarıyla camiler yıkılıp kilise yapılacak, Türkçe yayın yapan radyolar kapatılacak, Türklük sorgulanacak, geçmişin kalıntılarından yeni ırklar halklar özgür devletçiklere kavuşturulacak (Wilders); Kanadalı Winnipeg Free Press’de kalkıp ‘’Türkiye’nin kendi geleneksel değerlerini batılı değerlerle uyumlu hale getirmesi yolundaki büyük tecrübesinin dünyadaki bütün Müslümanlara esin kaynağı olduğunu’’ yazacak!







O halde ben İslâm’ın da, Türklüğün de, çağdaşlığında ılımlısından değil, hayırlısından yanayım.







Eski bir deyim vardır:



“Mençe guyem, tamburem çe zened”



Deyim Farsçadır, Türkçesi:



Ben ne söylerim, tamburum ne çalar?







Günün Sözü: Oku, düşün, konuş ama hareket et.