* Baktıkları halde göremeyenler

* Duydukları halde işitemeyenler

* Dokunduklarının ne olduğunu hissedemeyenler

* Gördükleri halde ne olduğunu idrak edemeyenler



* Kendilerini, olduklarından fazla gösterenler

* Evli oldukları halde, evliliği bir oyun sananlar

* Düşünmeleri gerektiği halde, hiç düşünmeyenler

* Mağlup oldukları halde, kendilerini gâlip sananlar



* Fakirlik edebiyatı yapıp varlık içinde yüzenler

* Haram olan bir şeyi ne yapıp yapıp, helâl (!) hâle getirenler

* Dünya malına ‘değer’ vermiyor görünüp, mala mülke tapanlar

* İnsanlara inanmaları için telkinde bulunup, kendileri inanmayanlar



* Oruç tuttuğu halde sadece aç kalanlar

* Namaz kıldığı halde kıldığı namaza inanmayanlar

* Hacca gittiği halde sadece yolculuk yapmış olanlar

* Zekât (!) verdiği halde sadece servetini biraz azaltanlar



* Fakire yardımı gösteriş için yapanlar

* İnanmadığı halde inanıyor görünenler

* Ele talkım verip kendileri salkıma talip olanlar

* Dua ettiği halde duanın gücüne iman etmeyenler



* Çok kitap satın alıp, hiç okumayanlar

* Çok kitap okuyup, hiçbir şey anlamayanlar

* Hiç sevmediği halde, seviyormuş gibi görünenler

* Hiç okumayan ama çok okumuş gibi çok konuşanlar



* ‘Demokrasi’ diye diye demokrasiyi katledenler

* Oruç tutmadığı halde kutuplarda orucu tartışanlar

* İnsan haklarını, hayvan hakları kadar benimsemeyenler

* Namaz kılmadığı halde kutuplarda namazı dert edinenler



* ‘Varlık’ içinde ‘yokluğa’ zincirle bağlı yaşayanlar

* Aynı maddî şartlarda olduğu arkadaşlarını, ‘tuzu kuru’ olarak niteleyenler

* ‘Varlık’ içinde oldukları halde, dışarıdan bakıldığında ‘dilenci’ zannedilenler

* Herkesin öleceğine inandığı halde, kendisinin asırlarca yaşayacağını sananlar



* ‘Vatan millet’ diye diye Sakarya’yı yutanlar

* Ne bir yol bulabilen, ne de bir yol açabilen zavallılar

* Kendisine sürekli olarak küfredildiği vehmiyle yanıp tutuşanlar

* ‘Yavru vatan’ diye diye, yavru vatanı ölüme ve yokluğa mahkûm edenler



* Kalıbı insan, ameli şeytanca olan canlılar

* Uzaklardan bakıldığında kalıbı insan görünümünde olan varlıklar

* Seyâhat ettikleri halde gittikleri yerlere kendilerini götüremeyenler

* Her zaman ‘olduğu’ halde, sürekli olarak ‘yok’ deme alışkanlığında olanlar



* Teist olup ateist gibi yaşayanlar

* Fâni olduğu halde yaşayışında hiç fânilik görüntüsü vermeyenler

* İleri derece küstah oldukları halde mütevazı imiş gibi hava atanlar

*‘Lâzım olur’ diye sürekli biriktirip biriktirdiklerini hiç kullanamayanlar



* Körlerin hâkim olduğu bir mekânda renkleri anlatanlar

* Kulaklarını kapayıp sadece gözleri ile duymaya çalışanlar

* Dinleyenin olmadığı yerde anlatmanın önemini vurgulayanlar

* Ruhsuzların hâkimiyetindeki bir düzende, ince ruhtan bahsedenler



* Herkese gelebilen bir ‘musibet’, kendisine de geldiğinde, ‘neden ben?’ diye feryâd ü figan edenler



* Bir türlü olgunlaşmayı beceremeyip, kendilerini sürekli olarak oyunda oynaşta zannedenler



* ‘Öff… Bu iş çok zor… Milletin ıvır zıvır işleriyle uğraşmaktan aile hayatım kalmadı’ diye şikâyet edip, tekrar seçilmek için muhtemel rakiplerine olmadık ayak numaraları, Ali Cengiz oyunları ve dalga-dümenle peşrev çekenler



* Yıllarca içinde birlikte yaşadıkları, birlikte dertlendikleri, birlikte mutlu oldukları dost ve arkadaşları ile ‘çöplük’ (!) denen mekânda 40 yıl geçirdikten sonra, hâsbel kader buradan ayrılıp Payitaht’ta ‘büyüyünce’, ya da birileri tarafından ‘büyütülünce’, bilinç sahibi (!) olup, şuurlanıp (!) işin farkına vararak (!), büyüdüklerini (!) idrak ederek, geride bıraktıkları arkadaşlarını ‘hiç biri 5 para etmez’ diye nitelendirenler...



Âhh, sizler ah…

Sizler…

Ve

Onlar…



Gök gürler,

Bulutlar ağlar,

Toprak çatlar,

Ten gider,

Gölge geçer,

Söz uçar gider…

Kalan

Yazıdır geride…



Fakaaat…



Küçük

Hesaplar

Peşinde

Hayat süren

Leşleri,

Kim

Diriltecek?