alperenburak67@hotmail.com

Yakın siyasi hayatımızı şöyle bir incelediğinizde şöhret yorgunları kelimesinin kimleri ifade ettiğini çok rahat anlayabilirsiniz. 50 senedir bu ülkenin siyaset vitrininde yer işgal eden ve memlekete verebileceği ne varsa vermiş, verdiğinin kat kat fazlasını bu memleketten almış siyasetin şöhret yorgunları, ne zaman kendilerini biraz gündem dışı görseler birkaç halk yardakçısı hamle ile yeniden vitrinleri işgal etmeye başlıyorlar.



Bir kaset yapıp, hiçbir sanatsal birikimi olmayan ama menajerlerinin pazarlama gücü ile 6 ay kadar ekranlarda boy gösterdikten sonra şöhretini yitiren ve o eski günlerini özleyen popçuların, “annem, babamı aldatıyordu ben bu acıyla yaşamak istemiyorum” ya da “benim babam bu adam değil ben babamı arıyorum” sözleri ile yada aşırı alkol alıp bir başka sanatçıya saldırarak ve ya kameraları çağırıp yalandan intihar girişimi ile dikkat çekme çabası… Evet, hepsi yeniden ekranlara dönmek isteğidir. Batan esnafın veresiye defterleri kurcalayarak kendini tatmin etmesi gibidir bu…



Siyasetin şöhret yorgunlarının, eski defterlerde kayda değer maddeleri evirip çevirip kendilerine pay çıkartan cümlelerle gündeme gelme istekleri hep olmuştur. Oysa onların bu ülkeye verecekleri hiçbir şey yoktur. Zamanı geldiğinde köşelerine çekilip, tecrübelerini kitaplaştırıp, kendinden sonraki kuşaklara bırakabilmelidir birikimi olan. Zaten birikimi olanlar bunu yapıyor. Şöhret peşindekiler ise suya sabuna dokunmadan, risk almadan ekranlarda kalmanın telaşınlar. Bir dönem iyi bir kadro içinde yer bulmuş ve o kadro ile bir yerlere gelmiş, o kadro ile güçlenmiş olanlar, o kadronun dağılmasından sonra hiçbir anlamları olmadığını görmelidir. Çünkü o kadro olmasa olmayacaklarını anlamalıdırlar.



Yakın çevresindeki birkaç yazarın ya da siyasinin, destek gibi görünen gazlamaları ile birkaç televizyon yapımcısının renk katar düşüncesiyle, vitrine çıkmakta sabırsızlanan şöhret yorgunları, gömlek değiştirir gibi siyasi parti değiştirmekte bir beis görmezler. Her gittikleri yere güç kattıklarını sanırlar. Bu zanlarını destekleyen birkaç köşe yazısı yazdırırlar ve hüsran ile biten oluşumlardan sonra başka bir oluşum için yeniden kolları sıvarlar. Yıllarca farklı siyasi yapıları tecrübe eden şöhret yorgunu, değeri kendinden menkul siyasiler, kaygan zeminlerde şöhretlerini ve medya bağlarını kullanarak egolarını tatmin peşindedirler.



Türk Milletine ufuk kazandıracak, heyecan ve aksiyon adamları, şöhret olmanın değil, hizmetkâr olmanın kavgasında olmalıdır. Siyaset ün yapma yeri değil, hizmet etme yeridir.



Vizyonu yetersiz, misyonunu tamamlamış ve ülkeye verebileceği bir tek anıları kalmış olanların, iyi niyetli olduğunu söyleyerek, koltuk işgal etmeleri ülkenin geleceğine verilen en büyük zarardır. Vitrin adamlarının, şöhret yorgunlarının Türk siyasetinden elini çekmeleri gerekmektedir. Zaten milletimiz seçimlerde defalarca bu şöhret yorgunlarını tasfiye etmiştir. Ve görünün o ki etmeye devam edecektir.



Kırata süvari değil, onu ehlileştirecek seyis aranırken izlenen yol ve yöntemde aslında bir bakıma şöhret yorgunlarının yeniden siyaset vitrinine çıkarılmasıdır. Son 15 yıl hiçbir siyasi oluşumda tutunamamış ve sürekli, şöhret yorgunlarından bir kadro hareketi oluşturma işini meslek edinenlerin ülkeye ne vereceğini (ya da ülkenden ne götüreceğini) zaman gösterecektir.



TANRI TÜRK’E YAR OLSUN!