Sizlere Türkiye\'nin paylaşılması için 1281 yılından 1913 yılına kadar

Batılıların hazırladıkları 100 projeyi hatırlatayım da, 1913 yılından

bugüne kadar ki projeleri de düşünmüş olalım. Ve bugünkü terör

olayları karşısında Batı\'nın davranışlarını daha iyi değerlememiz

mümkün olabilsin.



1838 Balta Limanı antlaşması ile Türk Limanları İngilizlere ticaret

amacıyla açılırken gümrük kolaylıkları getirilmiş ve misyonerlere

hareket alanı kazandırır.



Islahat ve Tanzimat fermanları ile birlikte Osmanlı tebası içindeki

gayri müslimler üzerindeki batının vesayeti kabul edilir. Zamanla

Yunanlılar, Bulgarlar koparılır. Ermeniler koparılır Araplar

koparılır.



Ne zamana kadar; 1918 yılına kadar. Bu tarihte Sevr projesi yürürlüğe

konulmak istenir, netice alınmaz. Bu tarihten itibaren yapılan ve

uygulanan plan sayısı belirsizdir.



İstanbul\'da Romanya elçisi olarak da görev yapan Trandafir G. Djuvara

isminde bir diplomat 1914 yılında Cent projets de partage de la

Turquie isimli bir kitap yazmış. Kitapta 1281-1913 yılları arasında

Türkleri Avrupa\'ya sokmamak ve Türkiye\'yi parçalamak için hazırlanmış

100 proje anlatılıyor.



Bu kitabın özetini Yakup Üstün 1979 yılında tercüme etmiş. (Bu

tercümeyi bulamadım). Kitabın tamamı (haritalı olarak) 1999 yılında

büyükelçi (şimdi emekli) Pulat Tacer\'in tercümesiyle Gündoğan Yayınevi

tarafından yayınlanmış.



1914 yılında yazılan kitabın önsözünde deniliyor ki: Doğu sorunu,

Türklerin Avrupa\'ya girmeleriyle başlamıştır. O zamandan bu yana

Türkleri Avrupa\'dan atmak, Türkiye\'yi parçalamak için planlar

yapılmıştır.



Bizi Asya\'ya geri yollayacaklardı

İstanbul\'un Türk egemenliğine girmesi Batılıların müdahalesi için iyi

bir vesile oldu. Haçlı Seferleri kargaşasının yerini Türkiye\'nin

paylaşılması projeleri aldı. Bunları hazırlayanlar arasında ihtiraslı

ve becerikli olanlar olduğu gibi, hayalci ve ütopyacı olanlar da

vardı.



Çok sayıda papanın paylaşma projesi yanında ünlü devlet adamları I.

Fransuva, I. Maksimilyen, XIV. Louis, Büyük Petro, II. Katerina, II.

Josef, I. Napolyon, I. Aleksandr, I. Nikola da paylaşma projesi

hazırladı.



Kitapta, Türk\'e karşı duyulan geleneksel nefretin ve daha sonra onları

Asya\'ya sürme konusundaki sayısız projenin kökenini, Hıristiyanlar ile

Müslümanlar arasında bulunan, ortadan kaldırılması olanaksız

düşmanlıkta aramak gerektiği belirtiliyor. (Medeniyetler Çatışması\'na

1913 yılında işaret ediliyor!)



Orhan\'ın oğlu Süleyman Gelibolu yakınındaki Çimpe Kalesi\'ni aldı.

Edirne 1360 yılında alındı. İşte o tarihten bu yana Avrupalılar

Türkleri Avrupa\'dan atmak, Türkiye\'yi paylaşmak için proje üzerine

proje hazırladı.\"



Amaçları parçalayıp yok etmek

Kitapta Türkiye\'nin paylaşımıyla ilgili olarak 1281-1913 yılları

arasında hazırlanan 100 proje var. 1913 yılı için bir durum

değerlemesiyle sona eriyor.



Deniliyor ki, Osmanlı devleti birden yok olmadı. Yavaş yavaş

parçalandı. Bu yok oluşun temel sebebi olarak da, toprakların çok

genişlemesi, ulusların farklılıkları, milliyetçiliğin güçlenmesi,

askeri gücün zayıflaması, disiplin ve otorite kaybından söz edildikten

sonra çok önemli bir noktaya işaret ediliyor.



Halk topluluklarını ayağa kaldıran güçlü bir amil olan din, İslam ve

Hıristiyanlık arasındaki şiddetli bir düşmanlık ortamı yarattı. İslam

dini maneviyatı yönetmenin yanında, devletin idaresine karışmak

iddiasındadır.



Kitabı okuyalım. Tarihi, Avrupalıların niyetini bilelim. Ama,

Avrupalılar bize ezelden beri düşman diyerek, küsüp oturacak durumumuz

yok. Gerçeği görerek, kendi politikamızı oluşturalım.



Günün Sözü: Bilgi hazinedir yerinde ve zamanında kullanmak için

hazırlıklı olunmalıdır.