Rize Belediye Başkanı Halil Bakırcı’yla alakalı skandal haberi okuduğumda hiç şaşırmadım.



Beni asıl şaşırtan ise böyle bir adamın nasıl ve hangi mantıkla belediye başkanı yapılmasıydı.



Kürt sorunun çözümü için, evli erkeklere Kürt kuma getirmelerini tavsiye ederek, Kürt vatandaşlarımızı tahrik eden ve büyük tepki toplayan Halil Bakırcı, aslında parti içinde de pek sevilen biri değil.



Skandal haberi okuyunca, bu muhteremle daha önce bizim de yaşadığımız tatsız bir hatıra yeniden gözümde canlandı.



Orta Asya’da yaşayan Sürgün Karadenizli Türkler’le ilgili bir program hazırlamıştık.



Bu soydaşlarımız Stalin tarafından Batum’dan Kırgızistan ve Kazakistan’a sürgüne yollanmışlar ve bir daha da Türkiye’ye dönememişlerdi. Akrabaları Rize ve Trabzon’da kendileri ise Orta Asya’daydı. 60 yılı aşkın bir süredir vatan hasretiyle gözyaşı döken bu



mazlum insanlara elimizden geldiğince yardımcı olmaya çalıştık. Kendisi de Karadeniz kökenli olan eski Çevre ve Orman Bakanı ve Kocaeli milletvekili Osman Pepe’yle bölgeye gittik Çok duygusal anlar yaşadık. Bu soydaşlarımızın önde gelenlerini Türkiye’ye getirmek suretiyle hem vatan hasretini gidermelerini hem de seslerini duyurmalarını istedik. Elbetteki kendi imkanlarımız sınırlı olduğu için, bazı kişi ve kuruluşların yardımcı olabileceğini düşündük.



Kırgızistan’ın Oş bölgesinde Kökcar köyünde yaşayan sürgün Karadenizli Türklerin çoğu Rize kökenli olduğu için, Rize Belediyesi’nin onlara yardımcı olabileceğini zannettik.



Ailesi Rize’de yaşayan ve Rize Belediye Başkanıyla da tanışıklığı olan kameraman arkadaşım Mehmet Turan, Halil Bakırcı’yı arayarak durumu anlattı, desteğini talep etti.



Başkan Bakırcı da tamam “yaparız ederiz” gibisinden bazı sözler verdi.



Onun sözüne güvenerek Sürgün Karadenizliler’in sesini duyurmayı amaçlayan programlar ve etkinlikler yaptık. Üstelik programlarımızın başında ve sonunda da Rize Belediye Başkanı Halil Bakırcı’ya teşekkür ettik. Bizim çalışmalarımız hep güven esasına dayalı olduğu için Halil Bakırcı’nın da sözüne güvendik. Fakat Halil Bakırcı, ne yazık ki, benim bizzat şahit olduğum destek sözünü inkar etti. Kendisini arayıp durumu anlattım ve verdiği sözü hatırlattım. Kameraman arkadaşım Mehmet Turan’a söylediklerine şahit olduğumu, ona güvenerek bazı çalışmalar yaptığımızı, programlarımızda – Halil Bakırcı’nın sözüne güevenerek- Rize Belediyesi’ne teşekkür ettiğimizi falan dile getirdim. Rizeli Başkan Nuh diyor Peygamber demiyor ve kısa bir süre önce verdiği sözü inkar ediyordu. Okuyucularım sakın yanlış anlamasın; talep edilen destek sadece 4-5 Sürgün Karadenizli soydaşımızın Türkiye’ye gelmeleri için ulaşım ve konaklama gibi bazı masraflarının karşılanmasından ibaretti. Ama ne yazık ki Halil Bakırcı bu küçük desteği bile oradaki mazlum soydaşlarımızdan esirgedi. Telefonla görüştüğümüz Halil Bakırcı’ya daha fazla bir şey anlatmaya gerek duymadım. Çünkü bu zihniyetin ne Orta Asya’daki Sürgün Karadenizli Türkler’le ne de Türk Dünyası’yla bir alakasının ve ilgisinin olmadığına kanaat getirdim. Telefonu kapattım. O gün ona hakkımı helal etmemiştim bugün de etmiyorum. Ama ne yazık ki aynı Halil Bakırcı, son yerel seçimlerde de Ak Parti’de başka adam yokmuş gibi, Rize gibi çok önemli bir şehirden yeniden aday gösterildi ve Başkan yapıldı. 66 yıldır sürgün hayatı yaşayan Orta Asya’daki mazlum ve mağdur soydaşlarına beş kuruş faydası olmayan bu adam şimdi, Kürt sorunun çözümü için Kürt hanımlardan metres tutulmasını ve kuma getirilmesini öneriyor.



Ne diyelim Allah akıl, fikir, basiret versin.