Sen sus can Azerbaycan ben yanayım

Karalar bağlasın şanlı hilal tutsaktır bu diyar

Çırpınmasın Karadeniz



Tuna nehri yıksın etrafını

Sen sus can Azerbaycan ben yanayım

Şen yuvalarda kurulmasın sofralar

Vurulursa alaca gecede düğün davullar

Bir çadırdaysa göçer Azeri analar

Alınan nefes haram, yaşanan güne yanayım

Ah Baku gene bekler Nuri Paşayla neferleri

Bir konak yolda olsa gene laleler

Gence de düze çıksa kırmızı kalpaklar

Bir bayram günü gene yaşansa Karabağ’da

Şehitler sarsa bu toprakları Tenha Mezarlarda

Gene bir Vahabzade gelse şiirler yazsa

Bin atlı akıncılar koşsa gelse Mohaç Meydanından

Çocuklar gibi şen olsalar Kafkas dağlarında

Bir gece Genç Osman gelse kapılara

Allah Allah deyip açsa tutsak diyarları

Sen sus can Azerbaycan ben yanayım

Bir Şubat akşamı Hocalı da ağıtlar yükselirken

Uzaklardan bakan biz utanalım sen sus

Bir küçük göçmen Azeri oğul tutsun yakamdan

Sorsun bana yetim kalmasının hesabını

Sen Karabağ toprağı kara, dağı yeşil tutsak yanım

Dörtyüz milyonluk bir Türk Dünyasıyım

Tam sinemde yarasın sen kanarsın sen

Gece sussun, gün sussun, her şey anlamsız

Şehitlerim nöbete durmuş ayakta kefensiz

Haydi, çok sustun koca çınar ayaklan

Kurtulsun Karabağ bozkurtlarım dikilsin

Türk’e Türk dosttur tek böyle bilinsin

Çok ağladın şen olasın Azerbaycan

Karabağ kalasına ay-yıldız çekilsin







GÜNGÖR YAVUZASLAN