Millî Birlikte Dilin Önemi Günümüz dünyasında artık iyice anlaşılmıştır ki millî birliği oluşturan ögelerden çoğu işe yaramaz duruma gelmiştir.Soy birliği bile genç kuşaklar için artık pek anlam taşımıyor.Ancak dil birliği,bütün kapıları açabilecek sihirli anahtar olarak önemini hiçbir zaman yitirmeyecektir. Türkiye”de,aslında Türk oldukları halde artık Kürtçe konuşan pek çok boyun Kürtleştiğini üzülerek görüyoruz.Bu konuda Urfa Siverekli Karakaçili aşiretinden yaşlı bir Türk”ün söyledikleri,yüreğimize saplanmış bir hançer gibi içimizi kanatıyor.Ertürk Yöndem”in TRT”deki programında bu Karakeçili Türk”ü "Biz Türk”üz,yalnız Türkçe konuşuyoruz.Bizim çocuklarımız hem Türkçe hem de Kürtçe konuşuyor.Torunlarımız ise yalnız Kürtçe konuşuyor." diyordu. Bu acı gerçek Doğu ve Güneydoğu Anadolu”daki Kürt aşiretlerinin önemli bir bölümünün (Türk Tarih Kurumu Eski Başkanı Yusuf Halaçoğlu”na göre %30)aslen Türk olduklarını,Türkiye”yi yönetenlerin yanlış,hatta kasıtlı politikaları yüzünden Kürtleştiklerini ortaya koymaktadır.Özellikle Alevî Kürtlerin hemen tamamının aslında Türk olduklarını,bunun da Osmanlı”yı yöneten dönme Paşaların eseri olduğunu artık iyice biliyoruz. Tarih bize göstermiştir ki Çinlilerden Ruslara, Araplardan İngilizlere kadar Türklere uygulanan soykırım en çok ve sistemli olarak dil alanında yapılmıştır.Ne acıdır ki bugün bile pek çok Türk aydını(!)Türkçenin yetersiz olduğunu iddia edebilmekte,Arapça ve İngilizce kullanmayı bir üstünlük gibi görmektedir.Din adamlarımız;abdet, namaz...gibi çoğu Farsça dinî terimleri kullan-makta bir sakınca görmezken,bunların Türkçe karşılıklarını kullanmaktan özenle kaçınmaktadır lar. Durum diğer Türk Cumhuriyetleri ve Türk topluluk-ları için daha da kötüdür.60-70 yıl Rus ve Çin zulmü altında yaşayan Türk kardeşlerimizden bir bölümü inancını,dilini,kültürünü yitirmiştir. 1990”a kadar dünyadaki tek bağımsız Türk devleti olan Türkiye”de bazı Türk boyları Türklüklerini kaybedebiliyorlarsa,Asya”daki soydaşlarımızın başına gelenleri yadırgayamayız. Türkiye”ye gelen bir Özbek Türk”ünün,Kırgızistan”a giden bir Azerî Türk”ünün oradaki soydaşlarıyla anlaşamaması kadar acı bir durum olabilir mi? Bugün Türkler arasında yazı ve dil birliğinin sağlanması için bazı çalışmaların olduğunu biliyoruz.Bunlar oldukça uzun zaman alacak çalışmalardır.Ancak Türkiye Türkleri olarak içimizi en çok acıtan durumlardan biri,diğer Türk Cumhuriyet ve topluluklarındaki kardeşlerimizin soyadlarına bir yılan gibi yapışan -of,oviç,-ova ...gibi Rusça eklerdir.Bu ekler yüzünden genç kuşaklar,karşılaştıkları kişilerin Türk,duydukları isimlerin Türkçe olduğunu bile anlayamamaktadır-lar.İnşallah bu yabancı ögeler bir an önce atılır ve yerine -oğlu,-kızı gibi Türkçe kelimeler kullanılır.Sanırım Türk birliğine giden yolda bu çok önemli bir adım olacaktır.