'Okuduğunu anlama özürlü' olanlara nasıl bir sıfat bulsak?



Siz! Evet, siz! Hiç ‘farkında olunmadan’ yaşanan mutluluk gördünüz mü?



Develer, 'deve' olduklarının; öküzler de, ‘öküz’ olduklarının farkında mıdırlar?



Beyinlerini birilerine ‘emanet’ bırakanlar, 'beyinsiz' dolaştıklarının farkında olurlar mı?



Yiğit düştüğü yerden kalkarmış. Bu tespit ‘sakıt’ ve ‘sabık’ yiğit siyasetçiler için de geçerli midir?



Her şey değişiyor. Onların da değişmesi gerekmez mi? iki ay sonra da kurban, bayrama denk gelirse ne olacak halimiz?



Hani merak etmiyor da değilim: kendileri 'ensar' olmayanlar, 'ensarlığı' kabul etmeyenler, ‘ensar’ olanlara neden karşı olurlar ki?



Eşek, fıtratına uygun davranıyor da, acaba insanların ‘bir kısmı’ da öyle yapıyor mu? (kasıt aramayın, içinden geçti de sordum)



Hani diyorum; 'yalancı' olarak tescilli birisi, bir başkasına 'yalancı' dese... Eeeee? Ne demek istemiştir? Muhatap nasıl biridir? Kafam karıştı da...



Birileri bir zamanlar bir vesile ile demiş ki: Bana yapılan zerre kadar iyiliği de zerre kadar kötülüğü de unutacak kadar ‘nankör’ değilim. Yargısı ‘doğru’ bir yargı mıdır?



Katillerine âşık olan insanların olduğu yerde, hırsızlarla ortaklık yapmanın bir mahzuru olur mu ki? (hani zihin egzersizi olsun diye sordum. Başka bir amacım asla olamaz)



Müslüman bilim adamlarının yaptığı bir araştırma sonucu, geçen yıl ‘orucu bozan’ sebeplerin bu yılda aynı olduğunu tespit etmiş... Bir bilen Yiğitbey öyle naklediyor. Hayret! Olur mu öyle? Peki, öyleyse ‘değişim’ nerede kaldı?



Tüm hayatı boyunca yazdığı hiçbir yazıyı, başkalarından destek almadan yazamayan sabık bir politikacı, Dolu’da açılacak olan ‘Yazarlık Okulu’nda ‘danışmanlık’ ve ‘koordinatörlük’ yapacakmış… Ben duymadım, siz duydunuz mu?



'Meczup' birine 40 yıl boyunca 'akıllı' denirse o artık 'akıllı' kabul edilirmiş. Peki, 40 yıldan sonra onun 'akıllı olmadığı' anlaşılırsa, ona inananlar kaç yıl sonra onun sapık bir 'meczup' olduğunu kabullenirler?



Tamam, tamam… Yapılan 'kötü' şeyleri hep birlikte eleştirelim, ama 'iyi' şeyleri ne yapalım? Genetik müzmin muhalefet duygusu ile ona da yine muhalefet etsek mi ki? Bir soru geliyor aklıma: ülkemi yıllardır kırmızı ışık’ta bekleten kim veya kimlerdir?



Birileri bir zamanlar atasözü 'denemesi' yapmış ve iki 'atasözü' inşa etmiş:

1. Abdestsiz adama namaz dayanmaz!

2. Abdestsiz adamın namazı ne zaman bitireceği belli olmaz!

Ne dersiniz? Atasözlerini iyi inşa etmiş mi? Bu sözler asırlarca geçerliliğini korur mu? Yoksa yarın unutulup gider mi?



Hülâsa;

Sorular ve sessiz sorular…

Bu sorular sesli sorulsaydı acaba nasıl olurdu ki…